Psoriasis is een chronische huidziekte die verloopt met remissies en exacerbaties. In Nederland komt psoriasis in meer of mindere mate voor bij ongeveer 2-3 van de bevolking. Psoriasis is niet te genezen, maar wel met de huidige methoden goed te behandelen. Afhankelijk van de ernst en de uitgebreidheid van de huidafwijkingen en de leeftijd kan gekozen worden uit een scala van behandelingsmogelijkheden voor uitwendige en (of) inwendige behandeling.1 Bij alle behandelingsmethoden zijn regelmaat en therapietrouw van belang. Een makkelijk uit te voeren behandeling aangepast aan de individuele patiënt heeft de voorkeur en zal ook de grootste therapietrouw geven. Eén van de vele behandelingsmethoden is die met ultraviolet B (UV-B)-straling. Dit heeft een golflengte rond 310 nm. Normaliter wordt deze UV-B-behandeling uitgevoerd in poliklinieken en de laatste jaren ook in dagbehandelingscentra.2 Gemiddeld duurt een kuur 14 weken, waarbij 3 keer per week belichting van de huid plaatsvindt.
In het…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Tilburg, december 1993,
Van Vloten beschrijft een pilot-onderzoek naar de thuisbehandeling van psoriasis met ultraviolet B (UV-B)-straling (1993;2525-6). Het effect van de kuur van gemiddeld 12 weken duurde 6 maanden. De kosten per kuur zijn all-in ƒ 1200,-. Per 2 patiënten werd een apparaat aangeschaft. De eigen bijdrage voor de patiënt bedroeg ƒ 125,- per kuur. Op basis van dit onderzoek zou volgens de auteur de behandeling in het zorgpakket opgenomen dienen te worden. Het is te betreuren dat in een door het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur gesubsidieerd project met een substantiële eigen bijdrage van patiënten en uitgevoerd door (semi-)commerciële organisaties geen volledige kostenanalyse en -vergelijking is opgenomen.
Naar aanleiding van vragen van verzekerden en thuiszorgorganisaties aangaande vergoeding van deze behandeling werd op basis van het verzekerdenbestand van de Centrale Zorgverzekeraars (CZ)-groep Ziekenfonds Brabant (ongeveer 530.000 ziekenfondsverzekerden) een oriënterende kostenvergelijking gemaakt. De kosten van lichtbehandelingen, exclusief kosten specialistische hulp, bedroegen bij perifere fysiotherapeuten en in het ziekenhuis respectievelijk gemiddeld ƒ 578,- (n = 168) en ƒ 525,- (n = 709) per verzekerde op jaarbasis. Bij langdurige of intensievere behandelingen kan dit bedrag oplopen tot ongeveer ƒ 1000,-. De kosten van thuisbehandeling op jaarbasis kunnen variëren van ƒ 1200,- (1 kuur) tot ƒ 3600,- (3 kuren) per patiënt. Bij een thans langdurige behandeling van > ƒ 1000,lijkt er dan een min of meer neutrale substitutie mogelijk met één thuiskuur per jaar (ƒ 1250,- exclusief specialistische hulp). Een dergelijke substitutie van de bestaande behandelingen kan echter niet gerealiseerd worden, omdat er voor perifere fysiotherapeuten en ziekenhuizen een budgetfinanciering bestaat. De bedragen zijn niet duidelijk geoormerkt en te laag en de financiële positie van vooral ziekenhuizen is te slecht om een onduidelijke substitutie in de budgetonderhandelingen in te brengen. Bij een thuisbehandeling is er dus in het bijzonder voor regionale ziekenfondsen sprake van kosten bovenop de reeds bestaande kosten.
De materiële en immateriële voordelen van thuisbehandeling voor de patiënt (geen reistijd, geen werkverzuim, minder patiëntgevoel en meer privacy) zijn duidelijk. Bij het tegelijkertijd vragen om een totale eigen bijdrage van ƒ 125,- per kuur lijkt het voor een aantal patiënten wellicht zinvoller om, na instructie en kortdurende poliklinische begeleiding in het ziekenhuis, de aanschaf van een – eenvoudiger en goedkoper – apparaat (‘zonnebank’) te overwegen. Er zou dan tevens een aanzienlijk demedicaliseringseffect voor chronische huidpatiënten optreden.
(Geen onderwerp)
Utrecht, januari 1994,
Prince en Van Leussen gaan in op het kostenaspect van de thuisbehandeling van psoriasis met UV-B-straling. Voor alle duidelijkheid: de eigen bijdrage van ƒ 125,- gold alleen voor degenen die aan dit eerste pilot-onderzoek meededen. De reële kosten van genoemde thuisbehandeling van psoriasis met UV-B liggen nu rond de ƒ 1200,- voor 8 weken.
Zoals uit het onderzoek blijkt, komt psoriasis na ongeveer 6 maanden weer wat terug. Dit betekent echter niet dat dan weer een lichtkuur noodzakelijk is. Er moet een duidelijke uitgebreidheid van de psoriasis zijn alvorens tot een (nieuwe) kuur wordt besloten. Hiermee komt de rekensom van de briefschrijvers er anders uit te zien. Het is ongebruikelijk dat een patiënt 2 kuren in een jaar ondergaat.
Dat de patiënt beter een eenvoudige zonnebank zou kunnen kopen, is een slechte suggestie. Een gewone zonnebank geeft maar 0,5% UV-B-straling en 99% UV-A-straling en is dus ongeschikt voor psoriasisbehandeling. Daarbij heeft de ervaring geleerd dat begeleiding van groot belang is bij een UV-B-kuur. Wanneer de patiënt zelf een apparaat bezit, is het te verwachten dat er minder nauwgezet gebruik van gemaakt wordt, waardoor de behandeling niet het gewenste effect heeft.