Systematische diagnostiek van erytrocytose

Klinische praktijk
K. de Heer
M.H. Silbermann
H.R. Koene
B.J. Biemond
H.P. Muller
M.H.J. van Oers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1770-6
Abstract

Samenvatting

- Erytrocytose is een afwijking met levensbedreigende complicaties en een uitgebreide differentiaaldiagnose.

- Meestal is erytrocytose secundair aan een cardiopulmonale aandoening die tot een lage arteriële zuurstofspanning leidt.

- Op grond van anamnese, lichamelijk onderzoek, meting van de perifere zuurstofsaturatie en eenvoudig laboratoriumonderzoek kan vaak een waarschijnlijkheidsdiagnose gesteld worden.

- De differentiële diagnose kan verkleind worden met de bepaling van de erytropoëtineconcentratie en JAK2-mutatie.

- Indien men met niet-fysiologische erytrocytose te maken heeft, is verlaging van het hematocriet door aderlatingen geïndiceerd en – afhankelijk van de diagnose – tevens behandeling met acetylsalicylzuur.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1770-6

Auteursinformatie

Tergooiziekenhuizen, locatie Blaricum, afd. Interne Geneeskunde, Blaricum.

Hr.K.de Heer, assistent-geneeskundige (thans: Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Inwendige Geneeskunde, Postbus 22.660, 1100 DD Amsterdam); hr.M.H.Silbermann, internist; hr.dr.H.P.Muller, internist-hematoloog.

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Hematologie, Amsterdam.

Hr.dr.H.R.Koene, hr.dr.B.J.Biemond en hr.prof.dr.M.H.J.van Oers, internisten-hematologen.

Contact hr.K.de Heer (koen@de-heer.eu)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties