artikel
Mijn smartphone en ik. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Verslaafd? Zeker. Zorgwekkend? Vast, maar misschien nog zorgwekkender als ik het niet zou doen. Het is een verslaving die voor een digitaal ingestelde dokter diverse voordelen biedt. Medische consultvoering? Met behulp van FaceTime (een videotelefonieprogramma voor onder andere smartphones) of apps als Skype is videoconsultatie een makkie. Deze communicatiemogelijkheden zijn immers altijd bij de hand en dus veel toegankelijker dan videoconferencing in een daarvoor bestemde ruimte of het heen en weer sturen van een patiënt. Een en ander wordt dan ook gretig opgepikt door de sociale media. Sterker nog, via mijn twitteraccount (@dutchsimulation) kom ik regelmatig tweets tegen als ‘Dus als ik de volgende keer geopereerd moet worden, selecteer ik mijn chirurg op basis van zijn vaardigheden met videospelletjes’. Maar wat te doen als u geen smartphone hebt? Geen nood, want toegang tot een computer hebben we allemaal.
Zouden jonge artsen minder stress ervaren door gamen? Recent werd tijdens een conferentie voor educatieve games in Washington het spel ‘Air Medic Sky 1’, ontwikkeld in het UMC Utrecht, uitgeroepen tot beste ‘serious game’ van het jaar. Het spel maakt jonge artsen weerbaarder en geeft inzicht in het feit dat prestaties kunnen verslechteren onder invloed van stress. Dit is dus een game om mee te trainen. Zo zijn er ook simulatietrainingen, zoals de Simendo en Lapsim, waarna jonge chirurgen aantoonbaar beter presteren op de OK.
Wordt u ook een betere dokter door serious gaming? Ja. Een RCT naar de kwaliteit van ‘advanced life support’ na het spelen met de smartphone-applicatie ‘iResus’ laat zien dat de prestaties bij de opvang van een patiënt in kritieke toestand significant verbeteren. Een recente publicatie in het blad Resuscitation meldt dat de app PICU Calculator het klinisch handelen significant verbetert in termen van accuratesse, tijdwinst en zelfvertrouwen in het voorschrijven van medicatie in een gesimuleerd scenario rondom kindertraumaopvang. De resultaten waren zelfs beter dan wanneer het standaardnaslagwerk British National Formulary for Children werd gebruikt. Over simulatie met behulp van psychomotore vaardigheidstrainingen zijn inmiddels ook vele proefschriften volgeschreven.
Natuurlijk zit er veel kaf tussen het koren van de apps, simulaties en games. Maar in de tijd van evidence-based geneeskunde moet u het niet vreemd vinden om hier kritisch naar te kijken. Over niet al te lange tijd wordt ook u in de spreekkamer wellicht gevraagd of u wel een gamende dokter bent. Probeer het eens als u ook zo’n smartphone hebt. Thuis op de bank. Het zou zo maar eens leuk en leerzaam kunnen zijn. Gelooft u mij niet? Prima. Maar probeer dan wel eerst even de gamer ‘surgical incision’ te verslaan (nadat u ingelogd bent op de PlayStation van uw kinderen) vóórdat u die kritische noot schrijft. Een bijkomend voordeel: in ‘multiplayer mode’ wordt de gamende dokter ook door het thuisfront zeer gewaardeerd!
Reacties