Selegiline bij de ziekte van Parkinson; symptomatisch of causaal effect?

In 1989 zijn in de gezaghebbende bladen Science en New England Journal of Medicine twee onderzoeken gepubliceerd over het effect van selegiline (deprenyl) bij onbehandelde patiënten met de ziekte van Parkinson.1 2 Beide dubbelblinde onderzoeken leverden op dat de met selegiline behandelde patiënten met de ziekte van Parkinson significant later aan symptomatische therapie met dopaminemimetica (in casu levodopa) toe waren dan de personen uit de controlegroep. Dit lijkt te wijzen op een vertraging van de progressie van de ziekte van Parkinson. Zowel deze eventuele vertraging alsook het uitstellen van behandeling met levodopa is van belang, omdat vrij algemeen wordt aangenomen dat het ontstaan van complicaties bij levodopatherapie juist van de duur van deze therapie afhankelijk lijkt. In dit artikel gaan wij in op het belang van genoemde bevinding, alsook op de uitleg die hieraan gegeven wordt.