Sedatie door niet-anesthesiologen uit veiligheidsoverwegingen centraliseren

Opinie
E.W.F. Lycklama à Nijeholt-Hamstra
R.D. Sibarani-Ponsen
J.J. de Lange
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1999;143:1077-9
Abstract

Zie ook het artikel op bl. 1098.

Eeuwenlang is er zonder anesthesie geopereerd. De hiermee gepaard gaande pijn werd als onvermijdelijk beschouwd en bracht schrikwekkende praktijken met zich mee. Patiënten moesten tijdens een operatie vastgebonden worden aan armen en benen. Tot in de vorige eeuw gold de eis die de Romeinse arts Celsus (25 v.Chr.-45 n.Chr.) aan een goed chirurg stelde: ‘Hij moet meedogenloos zijn om degene te willen genezen die hij behandelt en niet, door diens geschreeuw bewogen, zich meer haasten dan de zaak vereist of minder snijden dan noodzakelijk is.’1 Als gevolg van deze omstandigheden werden operaties slechts op zeer beperkte schaal uitgevoerd.

In oktober 1846 toonde de tandarts W.T.G.Morton (1819-1868) voor het eerst aan dat het mogelijk was na inhalatie van ether een patiënt te opereren zonder dat deze het bewust meemaakte. Dit nieuws verspreidde zich binnen een jaar over de gehele wereld en al snel…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Anesthesiologie, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Mw.E.W.F.Lycklama à Nijeholt-Hamstra, assistent-geneeskundige; prof.dr.J.J.de Lange en mw.R.D.Sibarani-Ponsen, anesthesiologen.

Contact mw.E.W.F.Lycklama à Nijeholt-Hamstra

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties