SAPHO-syndroom: gemeenschappelijke noemer voor enkele bot- en huidziekten

– The acronym ‘SAPHO’ stands for synovitis, acne, pustulosis, hyperostosis and osteitis. Three subtypes of SAPHO can be distinguished which have the following features in common: sternoclavicular hyperostosis and sterile inflammatory lesions in both bone and skin. These subtypes are: sternocostoclavicular hyperostosis, chronic recurring multifocal osteomyelitis, and pustular arthro-osteitis.

– Hyperostosis and osteitic lesions may be similar to those seen in malignant bone tumours. Synovitis generally does not lead to bone erosions and one-third of the patients develop sacroiliitis.

– The SAPHO syndrome and seronegative spondyloarthropathy share some common features (a higher prevalence of the HLA-B27 antigen, occurrence of sacroiliitis and a higher incidence of chronic inflammatory bowel disease and psoriasis).

– Aetiology and pathogenesis of SAPHO are unknown; prognosis is good. The SAPHO syndrome often runs a protracted course, with intermittent relapses and remissions without resulting serious disability. Treatment is aimed only at symptomatic relief and mainly consists of analgetics and nonsteroidal antiinflammatory drugs.

Samenvatting

– Het acroniem ‘SAPHO’ staat voor synovitis, acne, pustulose, hyperostose en ostitis. Er kunnen 3 subtypen van het SAPHO-syndroom worden onderscheiden, die sternoclaviculaire hyperostose, steriele ontstekingshaarden in bot, en huidafwijkingen als gemeenschappelijke kenmerken hebben: sternocostoclaviculaire hyperostose, chronische recidiverende multifocale osteomyelitis, en pustuleuze artro-ostitis.

– De hyperostotische afwijkingen en ostitis kunnen sterk gelijken op bottumoren. Bij het SAPHO-syndroom wordt vaak niet-erosieve artritis gezien en bij eenderde van de patiënten treedt sacro-iliitis op.

– Het SAPHO-syndroom heeft overeenkomsten met seronegatieve spondylartcopathie (verhoogde prevalentie van HLA-B27-antigeen, optreden van sacro-iliitis en verhoogde frequentie van inflammatoire darmziekte en psoriasis).

– De etiologie en pathogenese van het SAPHO-syndroom zijn onbekend. De prognose is goed en meestal verloopt de aandoening met exacerbaties en remissies, zonder dat ernstige invaliditeit optreedt. De therapie is symptomatisch en bestaat voornamelijk uit toediening van pijnstillers en niet-steroïde anti-inflammatoire medicamenten.