Richtlijnen en naleving daarvan bij de psychiatrische opvang van suïcidepogers in algemene ziekenhuizen

To gain insight into the guidelines established for the care of failed suicides in general hospitals, and into the degree to which these guidelines are observed in practice.

Design

Descriptive, retrospective.

Setting

Department of Psychiatry, Rijnstate Hospital, Arnhem, the Netherlands.

Method

An inventory of guidelines for the care of failed suicides was made by interviewing seven psychiatrists on the staff of general hospitals. The inventory was limited to access (interval between admission and referralconsultation), and the coordination of the care (i.e. adjustment to the patient's condition, transfer of information). Subsequently, the cases of all failed suicides admitted to these hospitals in 1991 were studied to find out how these guidelines were observed in practice; use was made for this purpose of data from a more extensive European study.

Results

All seven hospitals proved to have rules for coping with failed suicides. Guidelines concerning accessibility of care were fairly similar in the various hospitals; regarding the coordination of care, more local variants were found to exist. The accessibility of care was found to be mostly in accordance with the guidelines. There were more deviations from the guidelines where the coordination of care was concerned; in addition, there were substantial differences between the hospitals in the degrees to which deviation from the guidelines occurred.

Conclusion

Guidelines for the care of failed suicides admitted to general hospitals were not in all respects similar; the observance differed markedly, especially regarding the coordination of care.

Samenvatting

Doel

Inzicht verkrijgen in de richtlijnen die gehanteerd worden bij de zorg aan suïcidepogers in algemene ziekenhuizen en in de mate waarin deze richtlijnen in de praktijk worden nageleefd.

Opzet

Beschrijvend, retrospectief.

Plaats

Ziekenhuis Rijnstate, afdeling Psychiatrie, Arnhem.

Methode

Inventarisatie van richtlijnen voor opvang van suïcidepogers vond plaats door middel van interviews met aan 7 algemene ziekenhuizen verbonden psychiaters. Deze inventarisatie beperkte zich tot richtlijnen ten aanzien van de toegankelijkheid (dit is de tijd tussen opname en consultaanvraag en -verlening) en de coördinatie van zorg (dit is de afstemming op de toestand van de patiënt, de overdracht van informatie). Vervolgens werd van alle in 1991 in deze ziekenhuizen opgenomen suïcidepogers onderzocht hoe deze richtlijnen in de praktijk werden nageleefd door gebruikmaking van gegevens van een meeromvattend Europees onderzoek.

Resultaten

In alle 7 ziekenhuizen bleken afspraken te zijn gemaakt over de opvang van suïcidepogers. De richtlijnen met betrekking tot de toegankelijkheid van zorg vertoonden een vrij sterke overeenkomst in de verschillende ziekenhuizen; over de coördinatie van zorg bleken er meer lokale varianten te bestaan. De toegankelijkheid van zorg bleek veelal in overeenstemming met de richtlijnen te zijn. De coördinatie van zorg liet meer afwijkingen van de richtlijnen zien, waarbij bovendien aanzienlijke verschillen tussen de ziekenhuizen te constateren waren in de mate waarin van de richtlijn werd afgeweken.

Conclusie

Richtlijnen bij de zorg aan suïcidepogers opgenomen in algemene ziekenhuizen kwamen niet in alle opzichten overeen; de naleving verschilde aanzienlijk, vooral betreffende de coördinatie van zorg.