Richtlijn 'Consultatieve psychiatrie' van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie voor consulten in de eerste lijn en in de ziekenhuissetting

- Psychiatric consultation in primary care as well as in the hospital is both effective and cost-effective if certain procedures are followed. With the professional guideline ‘Consultation psychiatry’, the Dutch Psychiatric Association aims at setting a standard for psychiatric consultations in non-psychiatric settings.

- In general practice, the psychiatric consultation is preferably embedded in ‘collaborative care’, an integrated care model including the general practitioner and a case manager (usually a nurse), with the consultant psychiatrist being regularly available for clearly defined indications.

- The psychiatrist should see the patient himself or herself, establish a diagnosis and treatment plan, and provide the general practitioner and the patient with a so-called ‘consultation letter’, which is then discussed with both.

- In a general hospital, systematic screening of patients at risk of psychiatric comorbidity can be organised.

- Early detection of complex patients can further improve the effectiveness of psychiatric consultation. Follow-up contacts and investing in liaison contacts improve adherence to the advice provided.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1914-7

Samenvatting

- Psychiatrische consulten in de eerste lijn en in de ziekenhuissetting zijn zowel effectief als kosteneffectief, mits men daarbij een bepaalde werkwijze volgt. Met de richtlijn ‘Consultatieve psychiatrie’ wil de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie daarvoor een standaard stellen.

- In de huisartsenpraktijk dient het consult door de psychiater bij voorkeur ingebed te worden in een breder samenwerkende zorg (‘collaborative care’), een geïntegreerd zorgmodel met de huisarts en een zorgcoördinator (meestal een verpleegkundige), waarbij de consulent-psychiater geregeld beschikbaar is voor duidelijk gedefinieerde indicaties.

- Hierbij dient de psychiater de patiënt daadwerkelijk te zien en een diagnose en behandelplan te formuleren, dat in de vorm van een consultverslag aan huisarts én patiënt ter hand gesteld en met hen besproken wordt.

- In de ziekenhuissetting kan men screeningsactiviteiten opzetten voor patiëntenpopulaties met een verhoogd risico op psychiatrische comorbiditeit.

- Vroegtijdige detectie van patiënten met complexe problematiek kan de effectiviteit van intercollegiale consulten verder verhogen. Vervolgcontacten en het investeren in bredere multidisciplinaire samenwerking bevorderen het opvolgen van de gegeven adviezen.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1914-7