‘Onstabiele angina pectoris’ is in veel cardiologische klinieken de meest voorkomende opnamediagnose geworden. De diagnose wordt gesteld bij patiënten bij wie zich in korte tijd angineuze klachten openbaren dan wel bij wie bestaande angineuze klachten verergeren, en ook bij patiënten, die de novo in rust angineuze klachten krijgen. Uit deze definitie alleen al blijkt, welk een gevarieerd ziektebeeld hiermee wordt omschreven. Patiënten met onstabiele angina pectoris kunnen enerzijds een uitgebreide cardiale voorgeschiedenis hebben met multipele infarcten of andere uitingen van coronaire hartziekte, zoals hartfalen of ritmestoornissen, anderzijds kan onstabiele angina pectoris de eerste manifestatie zijn van een ischemische hartaandoening.
Een ander belangrijk verschil met stabiele angina pectoris is, dat onstabiele angina pectoris gemakkelijker kan uitlopen in een acuut myocardinfarct met alle vaak ernstige gevolgen voor de patiënt. Sterker nog, in de eerste 30 min van een episode van onstabiele angina pectoris is het zeker niet duidelijk of de aanval tot…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties