Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Onderzoek naar dehydratie

Klinische praktijk
Jantien D. de Loor
Robert Zietse
Tjeerd O.H. de Jongh
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A2651
Abstract
Abstract
Sluiten
Physical diagnostic examination of dehydration

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

  • Dehydration is an important cause of morbidity and mortality for children and the elderly.

  • Acute loss of weight is the most reliable measure of dehydration.

  • In addition, a range of physical diagnostic findings are used for measuring dehydration; separate clinical findings have very little predictive value.

  • In clinical practice the need for further investigation and rehydration treatment can be assessed by combining history and physical examination.

Samenvatting

  • Dehydratie is een belangrijke oorzaak van morbiditeit en sterfte bij kinderen en bejaarden.

  • Acuut gewichtsverlies is de betrouwbaarste maat voor dehydratie.

  • Daarnaast wordt een scala aan fysisch-diagnostische bevindingen gebruikt om de hydratietoestand vast te stellen; deze hebben elk voor zich een zeer beperkte voorspellende waarde.

  • In de klinische praktijk kan men bepalen of verder onderzoek en rehydratiebehandeling noodzakelijk is door anamnestische informatie en bevindingen bij lichamelijk onderzoek te combineren.

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 50 2010

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A2651
Vakgebied
Ouderen
Kindergeneeskunde
Interne vakken
Huisartsgeneeskunde
Chirurgie
Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht, afd. Huisartsgeneeskunde, Utrecht.

Drs J.D. de Loor, huisarts.

Erasmus Medisch Centrum, afd Inwendige Geneeskunde, Rotterdam.

Prof.dr. R. Zietse, internist-nefroloog.

Leids Universitair Medisch Centrum, afd Public Health en Eerstelijnsgeneeskunde, Leiden.

Drs. T.O.H. de Jongh, huisarts.

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 18 augustus 2010

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Fysische diagnostiek
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Trudi
Herweijer

Het komt  bijna niet voor dat ik over ouderengeneeskunde lees, maar in dit artikel ging het om dehydratie bij kinderen en ouderen. Op pag 2335 staat dat toename van polsfrequentie en ademhalingsfrequentie een vroeg signaal van hypovolemie zijn. Dat is inderdaad zo. Het zou goed zijn voor zo'n artikel  een kinderarts te laten meelezen. Want is de lezer op de hoogte van de normale frequenties bij kinderen?

  • Pasgeborenen: pols 94-145, gem 25-135; ah 40, tachypneu >60.

  • 1 Maand: pols 114-190 (!), gem 120-130;ah 24-30, tachypneu > 60.

  • 6 Maanden: pols 110-180, gem 120-130; ah 24-30, tachypneu >50.

  • 1-2 Jaar: pols 100-160, gem 110-120 ; ah 20-24 tachypneu (1-5 jr)>40.

  • 4-5 Jaar: pols 65-135,gem 95-105; ah 14-20, tachypneu >40.

  • 6-8 Jaar: pols 70-115, gem 90-100; ah 12-20.

  • 10-12 Jaar: pols 55-110,gem 85-95; ah 12-20.

  • 14 Jaar:pols 55-105, gem 75-85; ah 10-14 

met collegiale groet,

T. Herweijer, kinderarts

 

Literatuur

Nelson Textbook of Pediatrics, Harriet Lane handbook, Levin: Practical Guide to Pedatric Intensive care