Onderwijs in de geneeskunde: 'Plus ça change, plus c'est la même chose'

Verandering doet leven, maar Trollope tekende al aan dat men de beste koetspaarden daaraan herkent dat zij de wagen ook kunnen tegenhouden wanneer de tocht heuvelafwaarts gaat.1 Zo'n rem wenst men bijvoorbeeld wel eens ziekenhuizen toe die zich in ongewisse fusieavonturen storten of die hun vertrouwde symbolen willen inruilen voor eigentijdse, maar vreugdeloze logo's. Ook geneeskundestudenten hebben volop te maken met allerlei hervormingen, onder meer van hun onderwijs. Zelfs het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG) wisselt in de loop der tijden van gedaante, zij het behoedzaam. Enkele nieuwe initiatieven van de hoofdredactie zijn op de vorming van studenten gericht.

dokter naar de laatste snit?

Wie in de jaren zestig geneeskunde ging studeren in het voetspoor van vader of moeder, had thuis weinig nieuws te vertellen. Natuurlijk was de leerstof uitgebreider dan in de jaren dertig, maar de structuur van het onderwijs was niet veranderd: biologische basisvakken voor…