Nobelprijs Geneeskunde 1990 naar transplantatie-onderzoekers

Opinie
B. Löwenberg
W. Weimar
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:260-2

De toekenning van de Nobelprijs 1990 aan de twee Amerikanen Joseph E.Murray en E.Donnall Thomas betekent een erkenning van hoogwaardig klinisch onderzoek. Beiden stonden aan de wieg van de transplantatiegeneeskunde. Nieuwe inzichten, die verspreid over de wereld in een reeks van laboratoria ontstonden, werden door de groepen van Thomas en Murray opgepakt en voor het eerst klinisch toegepast.

E.donnall thomas en beenmergtransplantatie

Beenmergtransplantatie is niet meer weg te denken bij de huidige behandeling van hematologische, kwaadaardige en aangeboren metabole en immunologische ziekten. Bepaalde patiënten met leukemie, maligne lymfoom, aplastische anemie, chronische leukemie, thalassemie of met gecombineerde immuundeficiëntie kunnen doeltreffend met transplantatie van gezond beenmerg worden behandeld. De ontwikkeling van beenmergtransplantatie is na de Tweede Wereldoorlog in gang gezet na de atoomaanvallen op Japan. Hoge dosis bestraling van het gehele lichaam bleek te leiden tot ernstige beenmergschade. Uit laboratoriumonderzoek bleek dat herstel van deze stralingsschade kon worden bereikt door intraveneuze injectie…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijzigt, Dr. Molewaterplein 40, 3015 GD Rotterdam.

Afd. Inwendige Geneeskunde I: dr.W.Weimar, internist.

Contact Afd. Hematologie: prof.dr.B.Löwenberg, hematoloog

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties