Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Nieuwe influenza A (H1N1): geadviseerde indicatie en voorschrijfgedrag van antivirale middelen

Onderzoek
C.C. (Kees) van den Wijngaard
Jim E. van Steenbergen
Marianne A.B. van der Sande
Marion P.G. Koopmans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A1053
Abstract
Abstract
Sluiten
New influenza A (H1N1): advised indication and prescription of antiviral drugs

Aim

To evaluate to what extent antiviral drugs have been prescribed to patients other than confirmed cases and their contacts since the emergence of New Influenza A (H1N1).

Design

Descriptive.

Methods

We inspected monthly and annual counts of oseltamivir (Tamiflu®) and zanamivir (Relenza®) prescriptions dispensed by public pharmacies in the Netherlands from 2005 until 30 June 2009. We compared these figures with counts of antiviral cures supplied by the Netherlands Vaccine Institute (NVI) to Municipal Health Services (GGDs) for the treatment of confirmed cases and contacts up until 1 July 2009.

Results

Counts of oseltamivir prescriptions dispensed by public pharmacies started to increase in April 2009. Although this increase might seem limited compared to increases in 2005/2006 triggered by avian influenza in Turkey, up to 1 July 2009 oseltamivir was dispensed 9069 times, which is 9 times more often than in 2007 and 15 times more often than in 2008. This total was also approximately 10 times more than that dispensed by Municipal Health Services to confirmed cases of H1N1 infection and their contacts. General practitioners prescribed 78% of the prescriptions dispensed. Counts of zanamivir prescriptions dispensed hardly increased.

Conclusion

The counts of oseltamivir prescriptions dispensed by Dutch public pharmacies has increased, even though patients with a confirmed H1N1 infection and their contacts had already been treated by the Municipal Health Services. Therefore it cannot be excluded that this increase is due to prescription on a precautionary basis. To avoid unnecessary risks for the spread of resistant strains and a shortage of antivirals later in the epidemic, physicians should refrain from prescribing antiviral drugs if patients do not match the nationally advised medical grounds for treatment.

Samenvatting

Doel

Evalueren in welke mate antivirale middelen werden voorgeschreven aan personen bij wie een infectie met nieuwe influenza A (H1N1) niet was bevestigd en aan hun contacten, nadat het bestaan van H1N1 bekend was geworden.

Opzet

Beschrijvend.

Methode

We bekeken het maandelijkse en jaarlijkse aantal verstrekkingen van oseltamivir en zanamivir via openbare apotheken in Nederland over de periode 2005-30 juni 2009. Deze aantallen werden vergeleken met de aantallen antivirale kuren die tot 1 juli 2009 via het Nederlands Vaccin Instituut (NVI) aan GGD’s werden geleverd voor behandeling van patiënten met een bevestigde H1N1-infectie en hun contacten.

Resultaten

Vanaf april 2009 was er een toename van het aantal verstrekkingen van oseltamivir via openbare apotheken. Hoewel deze toename beperkt was ten opzichte van die in 2005/’06, toen er aviaire influenza in Turkije was, was er tot 1 juli 2009 ruim 9000 keer oseltamivir verstrekt, dat wil zeggen in totaal respectievelijk 9 en 15 keer zo vaak als in heel 2007 en 2008. Het totale aantal verstrekkingen van oseltamivir was circa 10 maal zo groot als het aantal verstrekkingen van het middel door GGD’s aan patiënten met een bevestigde nieuwe influenza A(H1N1)-infectie en hun contacten. 78% van de verstrekkingen werd voorgeschreven door huisartsen. De verkoop van zanamivir nam nauwelijks toe.

Conclusie

Het aantal verstrekkingen van oseltamivir via Nederlandse openbare apotheken was toegenomen, terwijl patiënten met een bevestigde nieuwe influenza A(H1N1)-infectie en hun contacten al van het middel waren voorzien via GGD’s. Het is daarom niet uit te sluiten dat deze toename terug te voeren is op voorschrijven ‘uit voorzorg’. Om onnodige risico’s op resistentievorming en een tekort aan antivirale middelen in een latere fase van de epidemie te vermijden, doen artsen er goed aan terughoudend te zijn met het voorschrijven van antivirale middelen aan patiënten die niet onder de landelijk geadviseerde indicatie voor behandeling vallen.

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 39 2009

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A1053
Vakgebied
Huisartsgeneeskunde
Auteursinformatie

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Centrum voor Infectieziektebestrijding, Bilthoven.

Contact ir. C.C. van den Wijngaard (kees.van.den.wijngaard@rivm.nl)

Verantwoording

Gegevens voor dit artikel werden aangeleverd door de Stichting Farmaceutische Kengetallen (SFK) en het Nederlands Vaccin Instituut (NVI). Jan Dirk Kroon van de SFK becommentarieerde het manuscript.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 30 juli 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties