Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
De Chirurgische behandeling

Niet-gemetastaseerd slokdarmcarcinoom

Klinische praktijk
Surya S.A.Y. Biere
Stijn J.B. van Weyenberg
Henk M.W. Verheul
Chris J.J. Mulder
Miguel A. Cuesta
Donald L. van der Peet
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A820
Abstract
Abstract
Sluiten
Non-metastasized oesophageal cancer

  • Recently the incidence of oesophageal carcinoma has increased predominantly due to a rise in the incidence of adenocarcinoma. A relationship with the increasing prevalence of Barrett’s oesophagus plays an important role.

  • Diagnosis and staging should include oesophago-gastro-duodenoscopy, transoesophageal endo-echography and computer tomography. A higher sensitivity and specificity for distant metastases may possibly be achieved by adding positron emission tomography.

  • In patients with adenocarcinoma neoadjuvant chemoradiotherapy followed by surgery has been associated with better survival. This effect is less convincing in squamous cell carcinomas.

  • Distal and gastro-oesophageal tumours are particularly suitable for a transhiatal approach. Intrathoracic tumours are suitable for a transthoracic resection. There is no difference in survival after the transhiatal or the transthoracic approach, despite the less extensive lymph node dissection in the transhiatal procedure.

  • Minimally invasive oesophagectomy seems to be associated with a lower morbidity and a shorter hospital stay. Randomized trials are needed to substantiate these results.

Samenvatting

  • De incidentie van het oesofaguscarcinoom is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen als gevolg van de stijgende incidentie van het adenocarcinoom. Een relatie met de stijgende prevalentie van de barrett-oesofagus speelt hier een belangrijke rol.

  • Diagnostiek en stadiëring dienen te bestaan uit een oesofago-gastro-duodenoscopie, transoesofageale endo-echografie en CT. Toevoeging van positronemissietomografie kan een hogere sensitiviteit en specificiteit voor afstandsmetastasen opleveren.

  • Er is bewijs dat voor patiënten met een adenocarcinoom neoadjuvante chemoradiotherapie gevolgd door chirurgie leidt tot betere overleving. Dit effect is minder overtuigend voor plaveiselcelcarcinomen.

  • Distale en gastro-oesofageale overgangstumoren zijn met name geschikt voor een transhiatale benadering. Intrathoracale tumoren zijn geschikt voor een transthoracale resectie. Er is geen verschil in overleving aangetoond van de transhiatale benadering ten opzichte van de transthoracale benadering, ondanks dat bij de transhiatale benadering de lymfklierdissectie doorgaans minder uitgebreid is.

  • Minimaal invasieve oesofagusresecties lijkt gepaard te gaan met een lagere morbiditeit en een kortere opnameduur, maar gerandomiseerd onderzoek is nodig om deze resultaten te staven.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A820
Vakgebied
Kanker
Kanker
Maag-darm-leverziekten
Interne vakken
Huisartsgeneeskunde
Chirurgie
Auteursinformatie

VU medisch centrum.

Afd. Heelkunde: drs. S.S.A.Y. Biere, arts-assistent heelkunde, prof.dr. M.A. Cuesta, gastro-intestinaal chirurg, dr. D.L. van der Peet, gastro-intestinaal chirurg.

Afd. Medische Oncologie: prof.dr. H.M.W. Verheul, oncoloog.

Afd. Maag-, Darm- en Leverziekten: dr. S. J.B. van Weyenberg, gastro-enteroloog, prof.dr. C.J.J. Mulder.gastro-enteroloog.

Contact drs. S.S.A.Y. Biere (s.biere@vumc.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 7 november 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties