Mitralisklepinsufficiëntie

Dziadzko et al. describe the poor prognosis and low performance of surgery (15%) in a large cohort of patients with isolated moderate to severe mitral regurgitation (MR). They report a prevalence of moderate-severe MR 'in the community’. This is misleading as these patients were referred for echocardiography. Second, the authors stated there was ‘important undertreatment’ of MR as only 15% underwent surgery. Moderate MR was present in 70% and according to the 2006 guidelines, surgery for moderate MR is a class III recommendation. Finally, the authors report that few patients received ‘the only treatment available (surgery)’ and call for action. However, from the beginning of this century, treatment options have been extended by means of cardiac resynchronization therapy and the Mitraclip procedure. As nowadays these options account for up to 10% of non-pharmacological interventions of the mitral valve, not considering these modalities in the paper limits its value.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Mitralisklepinsufficiëntie is de meest voorkomende hartklepaandoening. Volgens een artikel dat recent in The Lancet is verschenen wordt slechts een minderheid van de patiënten met geïsoleerde mitralisklepinsufficiëntie operatief behandeld, ondanks het feit dat deze aandoening gerelateerd is aan hartfalen en aan een aanzienlijke oversterfte.1,2 Ook laat het onderzoek zien dat patiënten met matige of ernstige mitralisklepinsufficiëntie een lagere 10-jaarsoverleving hebben dan mensen met dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht uit de algemene populatie (30 vs. 63%).

Mogen we hieruit concluderen dat meer patiënten operatief behandeld zouden moeten worden en dat mitralisklepchirurgie nu te weinig gebeurt? In dit artikel zetten wij de resultaten van het onderzoek in The Lancet af tegen de richtlijnen en bekijken wij wat dit betekent voor de dagelijkse praktijk van huisarts en specialist.

Kanttekeningen bij het onderzoek

In het onderzoek werd het behandelbeleid getoetst aan de richtlijn van de American Heart Association (AHA)/American College of Cardiology (ACC) uit…

Artikelinformatie

Aanvaard op

14 september 2018

26 december 2018

In print verschenen in

week 12 2019

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2018;162:D3028

Vakgebied

Hart en vaten

Huisartsgeneeskunde

Auteursinformatie

Medisch Centrum Randwijck, Amstelveen: drs. F.A. van Loenen Martinet, huisarts. Amsterdam UMC, locatie AMC-UvA, afd. Cardiologie: dr. T. van der Bom, aios cardiologie; dr. B.J. Bouma, cardioloog.

Contact B.J. Bouma (b.j.bouma@amc.uva.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.