In juni van dit jaar verscheen een brochure van de Tweede-Kamerfractie van de Socialistische Partij (SP) met als titel ‘Medisch-wetenschappelijk onderzoek en de farmaceutische industrie. Ongemakkelijke minnaars. Pleidooi voor een scheiding van tafel en bed’.1 Het uitkomen van deze brochure staat niet op zichzelf. De afgelopen maanden is er een groot aantal berichten geweest over door farmaceutische bedrijven gesponsorde onderzoeken en nascholing en het gedrag van artsen en wetenschappers bij zulk onderzoek. Deze kleine epidemie van berichtgeving lijkt gestart te zijn met redactionele commentaren over belangenverstrengeling in The Lancet en het New England Journal of Medicine.2 3 Vervolgens volgden de niet-wetenschappelijke media met groot enthousiasme: ‘Artsen al te gevoelig voor beïnvloeding. Veel medicijnen te duur’;4 ‘Specialisten sjoemelen met medicijnonderzoeken’;5 ‘Medisch onderzoek gestuurd’.6 De populaire schrijver John le Carré, die vroeger uitsluitend het Russisch communisme als personificatie van het kwaad voor zijn thrillers nam, ging…
Medisch-wetenschappelijk onderzoek en de farmaceutische industrie. Ongemakkelijke minnaars of huwelijkse voorwaarden?
Aanvaard op
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:1438-42
Reacties