Medisch handelen bij mensen met dementie is omgaan met onzekerheid

Here we report on a number of medical dilemmas during the final 6 years of life of a 78-year-old woman with dementia. Questions concerning both diagnostic procedures and treatment options are discussed. The first dilemma concerns mild symptoms leading to the diagnosis of paroxysmal atrial fibrillation and the requirement for anticoagulation; the second dilemma concerns vague symptoms of tiredness with anaemia leading to the diagnosis of colon cancer and the requirement for surgery. The conclusion is that there are no protocols that can be used to solve questions of this nature, and we need careful reflection with colleagues, the patient and important people in the patient’s life in order to make decisions in the best interest of the quality of life as experienced by the patient. This is a complicated task for any doctor who has to deal with medical uncertainties and an incapacitated patient.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Dames en Heren,

Wat is belangrijk in de zorg voor mensen met dementie? Ieder persoon en elke situatie stelt ons voor nieuwe afwegingen. Waaraan geven wij als betrokkenen – patiënten, hun belangrijke anderen en behandelend artsen – prioriteit, waar kiezen wij voor en wat laten we? Als we aan kunnen geven wat we denken dat mensen met dementie zelf belangrijk vinden, wat betekent dat dan in de praktijk? Nadenken over wat belangrijk is in de zorg voor mensen met dementie die hulp nodig hebben gaat niet om goed of fout, en kwesties zijn meestal niet zwart of wit. Zo stelde het verhaal over een oudere vrouw met steeds verder vorderende dementie mijn collega-artsen en mij voor een aantal dilemma’s.

Patiënte is 78 jaar wanneer zij voor het eerst op mijn spreekuur komt, samen met haar man. Ze zijn op de fiets vanuit een naburig dorp gekomen, waar ze zelfstandig wonen…