Invasieve prenatale diagnostiek in Nederland, 1991-2000: aantallen ingrepen, indicaties, en gevonden afwijkingen

To provide an overview of invasive prenatal diagnosis in the Netherlands during the period 1991-2000 and to analyse potential trends.

Design

Retrospective.

Method

The annual results from all 13 Dutch centres for invasive prenatal diagnosis over the period 1991-2000 were combined and described, with particular emphasis on indications, number and type of invasive procedures, and number and type of abnormal results.

Results

The percentage of pregnancies in which invasive prenatal diagnostics were carried out increased from 5 in 1991 to 6 in 1996 and remained at the same level until 2000. ‘Maternal age’ was the main reason for prenatal testing (69.2-73.3 of procedures). However, the number of pregnant women aged 36 or over increased by 69.9. An abnormal result was found in an average of 4.7 of procedures, rising from 3.6 in 1991 to 5.4 in 2000. In 70.8 of cases with abnormal results, the pregnancy was terminated. Important trends were the relative decrease of cordocentesis (–82) and chorionic villi biopsy (–18) in favour of amniocentesis (+48), and a strong decrease in the number of amniocentesis procedures on indication of increased risk of neural tube defect.

Conclusion

The total number of invasive prenatal diagnostic procedures remained stable. However, there was an important decrease in the percentage of pregnant women aged 36 or over who underwent invasive prenatal diagnosis without previous prenatal screening.

Samenvatting

Doel

Beschrijven van de kerncijfers van de Nederlandse centra voor invasieve prenatale diagnostiek over de periode 1991-2000 en analyseren van eventuele trends.

Opzet

Retrospectief.

Methode

De cijfers uit de jaarverslagen 1991-2000 van de 13 centra voor invasieve prenatale diagnostiek werden samengevoegd en beschreven, met speciale aandacht voor aantallen ingrepen, de indicaties en de gevonden afwijkingen.

Resultaten

Het deel van de zwangeren dat invasieve prenatale diagnostiek liet verrichten steeg van 5 in 1991 naar 6 in 1996 en bleef daarna stabiel. ‘Maternale leeftijd’ was de voornaamste indicatie; het aandeel hiervan varieerde van 69,2 tot 73,3. Het aantal zwangeren in Nederland dat vanwege de leeftijd (36 jaar en ouder) in aanmerking kwam voor prenatale diagnostiek steeg daarentegen met 69,9. Het percentage afwijkende onderzoeksuitslagen bedroeg gemiddeld 4,7 en nam toe van 3,6 in 1991 tot 5,4 in 2000. Bij 70,8 van de afwijkende uitslagen besloot de zwangere tot afbreking van de zwangerschap. De voornaamste trends waren de afname van het aantal navelstrengpuncties (–82) en vlokkentests (–18) ten gunste van de vruchtwaterpunctie (+48), en de afname van het aantal vruchtwaterpuncties met als indicatie ‘verhoogd risico op neuralebuisdefect’.

Conclusie

Het aantal invasieve prenatale diagnostische ingrepen was stabiel. Wel was er een duidelijke afname van het percentage zwangeren van 36 jaar en ouder dat koos voor invasieve prenatale diagnostiek zonder vooraf prenatale screening te laten verrichten.