Het lawaaitrauma

Klinische praktijk
G.F. Smoorenburg
R. Plomp
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:706-9

Lawaaidoofheid, een beroepsziekte

Lawaaitraumata ontstaan vooral tijdens de uitoefening van een beroep. Wanneer men van dag tot dag in lawaai werkt, bouwt zich het gehoorverlies geleidelijk op. Volgens een brochure die in 1975 door de Commissie voor Arbeidsgeneeskundig Onderzoek TNO werd uitgebracht, waren er toen bij één van de twee Nederlanders werkzaam in de industrie tekenen van gehoorschade door lawaai. In de tachtiger jaren heeft men zich op bestuurlijk niveau intensief beziggehouden met deze problematiek. Eén van de resultaten hiervan was een besluit van de ministerraad op 13 september 1985 waarin werd vastgelegd dat op korte termijn (in principe per 1 januari 1987) de volgende beleidsvoornemens in het kader van de Arbeidsomstandighedenwet 1983 en de Veiligheidswet 1934 moesten worden gerealiseerd:

1. machines en werkzaamheden mogen geen equivalente (gemiddelde) geluidsniveaus op de arbeidsplaats veroorzaken van meer dan 85 dBA, tenzij dit redelijkerwijs niet kan worden gevergd, en

2. de werkgever moet…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Keel-, neus- en oorheelkunde, laboratorium voor experimentele audiologie, Catharijnesingel 101, 3511 GV Utrecht.

Prof.dr.G.F.Smoorenburg, audioloog.

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Experimentele Audiologie, Amsterdam.

Prof.dr.ir.R.Plomp, audioloog.

Beide auteurs zijn tevens verbonden aan het Instituut voor Zintuigfysiologie TNO, Soesterberg.

Contact prof.dr.G.F.Smoorenburg

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties