Het insulinoom en octreotide

Opinie
S.W.J. Lamberts
W.W. de Herder
D.J. Kwekkeboom
H.A. Bruining
E.P. Krenning
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:907-10

Zie ook het artikel op bl. 910.

Insulinomen zijn zeldzaam. De klinische en de endocrinologische diagnostiek van organisch hyperinsulinisme zijn moeilijk.12 In een bijgaand caput selectum worden de problemen bij de afbeeldende diagnostiek en bij de chirurgische behandeling besproken.3

In een recent epidemiologisch onderzoek uit de Mayo Clinics is vastgesteld dat organisch hyperinsulinisme vaker voorkomt dan voorheen werd aangenomen.4 Door de grotere bekendheid van het ziektebeeld en verbetering van de endocrinologische diagnostiek worden nu ongeveer 4 gevallen per miljoen personenjaren vastgesteld, hetgeen voor Nederland 60 nieuwe patiënten per jaar betekent.

In een groep van 78 patiënten werden de aanvalsgewijs optredende hypoglykemieën zeer verschillend ervaren:2 naast transpiratie (43), tremoren (23), nervositeit (14), hongergevoelens (12) en hartkloppingen (10) werden frequent neurologische symptomen gemeld zoals dubbelzien (59), verwardheid (51), aanvallen van bewusteloosheid (38) en flauwte (32), voorbijgaande motorische uitval (29), sufheid (28), vermoeidheid (27), agressief en (of) afwijkend…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Dijkzigt, Dr. Molewaterplein 40, 3015 GD Rotterdam.

Afd. Inwendige Geneeskunde III: prof.dr.S.W.J.Lamberts, dr.W.W.

Afd. Heelkunde: prof.dr.H.A.Bruining, chirurg.

Contact de Herder en prof.dr.E.P.Krenning

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Amsterdam, mei 1992,

Lamberts et al. beschrijven in een duidelijk overzicht nieuwe ontwikkelingen met betrekking tot diagnostiek en behandeling van insulinomen, in het bijzonder voor wat betreft de rol van octreotide (1992;907-10). Zij waarschuwen voor het gevaar van verergering van hypoglykemie door octreotide bij insulinomen zonder receptoren voor dit analogon van somatostatine, aangezien in zulke gevallen geen effect mag worden verwacht op de secretie van insuline, maar wel op de secretie van glucagon en groeihormoon. Verergering van hypoglykemie na octreotide kan echter ook vóórkomen indien de tumor wèl reageert op octreotide, en wordt dan waarschijnlijk veroorzaakt door de relatief snellere remming door octreotide van de glucagonsecretie (vergeleken met de remming van de insulineafgifte).1 Dit kan klinisch van belang zijn, hoewel niet bekend is hoe vaak deze bijwerking van octreotide wordt gezien.

C. Stehouwer
Literatuur
  1. Stehouwer CDA, Lems WF, Fischer HRA, Hackeng WHL, Naafs MAB. Aggravation of hypoglycemia in insulinoma patients by the long-acting somatostatin analogue octreotide (Sandostatin). Acta Endocrinol (Copenh) 1989; 121: 34-40.