Het feochromocytoom; huidige opvattingen over diagnostiek en therapie

Klinische praktijk
C.J.M. Lips
A. Struyvenberg
H.J.M. van Rijn
P.P. van Rijk
T.I. Ionescu
Th.J.M.V. van Vroonhoven
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:166-71

Inleiding

Het feochromocytoom is een zeldzame tumor die op alle leeftijden voorkomt, maar het meeste tussen het 40e en het 60e levensjaar.12 Het voorkomen van feochromocytoom is alleen bij benadering te schatten: 0,1 tot 1 van de patiënten met hoge bloeddruk heeft een feochromocytoom, en ruim 10 van de bevolking heeft hoge bloeddruk.3 In de Mayo Clinics bleek de frequentie bij opeenvolgende obducties 0,1 tot 0,3. In Nederland is de incidentie ruim 500 gevallen per jaar (0,03).

In sommige risicogroepen komt de aandoening vaak voor: bij 50 tot 70 van patiënten met het multipele endocriene neoplasie (MEN)-syndroom type 2; bij 5-10 van patiënten met de ziekte van Von Hippel en Lindau; bij 1 van patiënten met neurofibromatose type I (Von Recklinghausen).34

Ongeveer 90 van de feochromocytomen is in de bijnieren gelokaliseerd; om onbekende reden komen ze vaker rechts dan links voor. Ongeveer 80 is eenzijdig…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Postbus 85500, 3508 GA Utrecht.

Afd. Interne Geneeskunde: dr.C.J.M.Lips en prof.dr.A.Struyvenberg, internisten.

Afd. Klinische Chemie: H.J.M.van Rijn, klinisch chemicus.

Afd. Nucleaire Geneeskunde: P.P.van Rijk, nucleair geneeskundige.

Afd. Anesthesiologie: dr.T.I.Ionescu, anesthesioloog.

Afd. Heelkunde: prof.dr.Th.J.M.V.van Vroonhoven, chirurg.

Contact dr.C.J.M.Lips

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties