Het dilemma van 'de laatste laparotomie'

Dames en Heren,

Gisteravond is op de afdeling een 57-jarige patiënte opgenomen omdat de situatie thuis niet meer houdbaar was. Al dagen was patiënte misselijk, maar nu kwam er geen einde aan het braken. Tussendoor was er veel pijn en de dorst kon niet adequaat worden gelest.

Wij kenden patiënte goed van voorafgaande opnamen. Anderhalf jaar geleden werd zij door de huisarts verwezen wegens een vastgestelde tumor in de onderbuik. Bij laparotomie bleek er peritonitis carcinomatosa te bestaan, die uitging van een grote tumor van het rechter ovarium. Er kon toen een extirpatie worden verricht van deze tumor tezamen met de uterus en het in mindere mate tumoreus veranderde linker ovarium. Voorts werden grote tumorbrokken verwijderd uit het cavum Douglasi (excavatio recto-uterina) en werd extirpatie verricht van het tumoreus veranderde omentum majus. De grootste metastasen van het peritoneum werden zo goed en zo kwaad als mogelijk was verwijderd, waarbij voorzichtigheid…