Dames en Heren,
Bariatrische chirurgie heeft als doel om bij patiënten met morbide obesitas een langdurige en aanzienlijke gewichtsreductie te bewerkstelligen en bijkomende klachten te verlichten. Wanneer dit doel niet wordt bereikt, spreken we van ‘non-respons’. Omdat eenduidige definities en richtlijnen voor diagnostiek en behandeling ontbreken, is non-respons een complex probleem voor zowel de patiënt als het behandelteam. In dit artikel beschrijven we aan de hand van 3 casussen 2 verschillende typen non-respons en bespreken we de multidisciplinaire aanpak hiervan.
Patiënt A, een 54-jarige vrouw met gewrichtsklachten en hypertensie, onderging na een uitgebreide multidisciplinaire screening een laparoscopische Roux-en-Y-gastric bypass (RYGB). Op dat moment had zij een BMI van 39,9 kg/m2. 2 jaar na de operatie was patiënte 21,7 kg afgevallen en had zij een BMI van 32,4 kg/m2. Gezien het percentage totaal gewichtsverlies (%TWL) van 18,8, concludeerden wij dat het gewichtsverlies onvoldoende was. Daarom verwezen wij patiënte naar de diëtist, fysiotherapeut en verpleegkundig specialist.
De diëtist kon echter geen verklaring vinden voor het beperkte gewichtsverlies. De fysiotherapeut en de verpleegkundig specialist concludeerden dat patiënte onvoldoende fysiek actief was en adviseerden haar om meer te bewegen. Vanwege vermoeidheid en spierpijn in het hele lichaam bezocht patiënte de reumatoloog, die de klachten duidde als polyartrose. Wij achtten een heroperatie niet zinvol.
5 jaar na de ingreep had patiënte een BMI van 35,6 kg/m2.
Patiënt B, een…
Artikelinformatie
Reacties