Geneesmiddelen, sporters en dopingregels

- Doping is defined as an offence of the antidopingcode of the World Anti-Doping Agency (WADA). To uphold the code WADA has composed a list of prohibited substances and methods. The composition of the list is based on three mainstays: fair play, health risks and spirit of the sport. Among the prohibited substances are anabolic agents, erythropoietin, β₂-sympathicomimetics, growth hormone and masking agents. For some medications athletes may receive a therapeutic use exemption. Enforcement of the antidopingcode is performed by doping controls. For this purpose, blood and urine samples of athletes are collected and analysed. In 2006 approximately 200,000 samples were analysed worldwide, with 1.96 being tested positive. All physicians should be aware of the possibility that athletes use medication subjected to the doping regulations. There are guidelines for physicians on doping-related issues in medical practice.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1844-8

Samenvatting

Doping wordt gedefinieerd als een overtreding van de antidopingcode van de World Anti-Doping Agency (WADA). Voor handhaving van de code heeft de WADA een lijst van verboden middelen en methoden opgesteld. De samenstelling hiervan berust op drie pijlers, te weten ‘fair play’, gezondheidsschade en imago van de sport. Tot de verboden stoffen behoren onder meer anabole middelen, β₂-sympathicomimetica, erytropoëtine, groeihormoon en middelen die het gebruik van verboden middelen maskeren. Voor het gebruik van bepaalde geneesmiddelen kan een sporter dispensatie krijgen. Handhaving van de dopingreglementen vindt plaats door dopingcontroles, waarvoor bloed- en urinemonsters bij de sporters afgenomen worden. In 2006 werden wereldwijd bijna 200.000 dopingcontroles uitgevoerd, waarvan 1,96 een positieve testuitslag opleverde. Elke arts kan in zijn of haar praktijk te maken krijgen met sporters die geneesmiddelen gebruiken die onder de dopingregels vallen. Er bestaan richtlijnen voor artsen hoe om te gaan met dopinggerelateerde vraagstukken.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1844-8