Gastro-intestinale chirurgie en gastro-enterologie. III. Diagnostiek en behandeling van het oesofaguscarcinoom

- Some 900 new cases of oesophageal carcinoma occur annually in the Netherlands. The proportion of adenocarcinomas has increased to 41 in 1989-1992, probably in connection with the increasing incidence of Barrett oesophagus.

- The diagnosis of oesophageal carcinoma is made on the basis of endoscopical biopsy and histological examination. Staging is done by means of endoscopical ultrasonography for the T and N stages, and CT and external ultrasonography for the M stage.

- Treatment with curative intent consists of surgical resection, which may be combined with chemotherapy and/or radiotherapy. The 5-year survival rate ranges from 70-90 for a stage I tumour to 5-11 for a stage IV tumour.

- If a short survival is expected, palliative therapy may improve the passage of food. The palliative therapies used most in the Netherlands are introduction of a self-unfolding endoprosthesis or brachytherapy.

Samenvatting

- In Nederland zijn er jaarlijks circa 900 nieuwe patiënten met oesofaguscarcinoom. Het aandeel adenocarcinomen is toegenomen tot 41 in 1989-1992, waarschijnlijk in samenhang met het toenemend vóórkomen van een Barrett-oesofagus.

- De diagnose ‘oesofaguscarcinoom’ wordt gesteld door middel van endoscopische biopsie en histologisch onderzoek. Stadiëring vindt plaats door endoscopische ultrasonografie voor het T- en N-stadium, en CT en uitwendige echografie voor het M-stadium.

- Een op curatie gerichte behandeling bestaat uit operatieve resectie, eventueel gecombineerd met chemo- en/of radiotherapie. De 5-jaarsoverleving varieert van 70-90 bij een stadium-I-tumor tot 5-11 bij een stadium-IV-tumor.

- Bij een korte overlevingsverwachting kan palliatieve therapie de voedselpassage verbeteren. De in Nederland meest gebruikte palliatieve behandelingen zijn plaatsing van een zelfontplooibare endoprothese of brachytherapie.