Kort geleden verscheen de herziene NHG-standaard ‘Maagklachten’. De richtlijn is wetenschappelijk gestut met veel literatuurreferenties, maar verzandt daardoor in details en geeft ons geen simpel algemeen toepasbaar behandelalgoritme. De richtlijn verschilt op wezenlijke punten van vergelijkbare evidencebased richtlijnen uit andere landen.1 Omdat alle richtlijnontwikkelaars uitgaan van dezelfde literatuur, kan het niet anders dan dat dit moet worden verklaard uit de onderlinge weging van de argumenten.
Jongleren met 3 opties
Er zijn 3 opties waarmee het behandelalgoritme bij patiënten met maagklachten kan starten: directe gastroscopie, empirische zuurremmende behandeling en een initiële niet-invasieve Helicobacter pylori(H.p.)-test (ook wel de ‘test and treat’ benadering genoemd). Deze 3 opties hebben na 6-12 maanden gelijke gezondheidsuitkomsten. Er is dus geen overtuigende medische noodzaak om in een evidencebased richtlijn een van deze strategieën als eerste keus te promoten. De test-and-treat-optie kent echter de beste kosteneffectiviteit, omdat het aantal gastroscopieën wordt beperkt. Mede op basis van…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties