artikel
Casus
Een 17-jarig meisje kwam op het spreekuur van de huisarts met klachten van posttraumatische dystrofie, zoals gesuggereerd op een spoedeisendehulpafdeling. Zij had multipele blauwe plekken op haar onderarm, ‘veroorzaakt door een stoeipartij’. Bij lichamelijk onderzoek zagen wij hematomen op de dorsale zijde van haar linker onderarm. Er waren geen aanwijzingen voor posttraumatische dystrofie. Patiënte had de laatste 2 jaar regelmatig last van pijn en blauwe plekken aan beide armen, steeds veroorzaakt door kleine trauma’s. Hiervoor had zij diverse malen hulp gezocht bij huisarts en spoedeisende hulp. Telkens werden röntgen- en stollingsonderzoek ingezet, die geen afwijkingen aantoonden. De klachten waren voor patiënte steeds een reden om de proeftijd van een nieuwe baan niet af te maken. De voorgeschiedenis leerde dat zij 5 jaar geleden kortdurend behandeld was door de jeugdpsychiater na zichzelf te hebben bekrast. Zij ontkende nu echter stellig deze blauwe plekken zelf toegebracht te hebben of te zijn mishandeld door anderen. Wij zagen af van verdere diagnostiek, tegen de wens van patiënte; wel werd tweewekelijkse revisie afgesproken. Enkele weken later werd zij in verband met gedragsproblemen door haar moeder uit huis gezet, waarna een intensieve samenwerking op gang kwam met een maatschappelijk werker. Daarbij bleek dat patiënte in het verleden een ernstige seksuele geweldservaring had doorgemaakt.

Diagnose
Automutilatie na seksueel geweld.
Reacties