Delier bij kritisch zieke jonge kinderen op een pediatrische intensivecareafdeling

Klinische praktijk
J.N.M. Schieveld
P.L.J.M. Leroy
A.F.G. Leentjens
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1545-8
Abstract

Dames en Heren,

Het delier, waarvan de manifestatie ten gevolge van koorts ook wel ‘ijlen’ wordt genoemd, is een neuropsychiatrische stoornis die vaak gezien wordt bij ernstig zieke volwassen en geriatrische patiënten. Bij volwassenen zijn zowel het klinische beeld als de negatieve prognostische implicaties van het delier op de opnameduur, de morbiditeit en de sterfte bekend.1-3 Minder algemeen bekend is evenwel dat delirium ook frequent voorkomt bij ernstig zieke kinderen. Zelfs wanneer het beeld wordt herkend, wordt de ernst ervan vaak onderschat of wordt het niet of niet adequaat behandeld. Bleuler stelde in 1955 al dat ‘kinderen gemakkelijk delirant worden en dat deze stoornis daarom van weinig belang is’.4 Wij beschouwen het delier bij kinderen als een ernstige en acute complicatie die adequate diagnostiek en behandeling behoeft. De literatuur omtrent delirium bij kinderen is beperkt.

Met deze klinische les willen wij aan de hand van twee ziektegeschiedenissen uw…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Maastricht, Postbus 5800, 6202 AZ Maastricht.

Afd. Psychiatrie: hr.J.N.M.Schieveld, kinder- en jeugdpsychiater; hr.dr.A.F.G.Leentjens, psychiater.

Afd. Kindergeneeskunde, Pediatrische Intensive Care Unit: hr.P.L.J.M.Leroy, kinderarts-intensivist.

Contact hr.J.N.M.Schieveld (jan.schieveld@spsy.azm.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties