Zie ook de artikelen op bl. 987 en 1002.
De term ‘vasovagale syncope’ (synoniemen: flauwvallen, vasovagale reactie; Engels: ‘vasodepressor syncope’) beschrijft een plotseling en voorbijgaand verlies van het bewustzijn als gevolg van een afname van de bloedstroom naar de hersenen. De chirurg John Hunter (1728-1793) schreef: ‘I bled a lady but she fainted and while she continued in the fit the colour of the blood that came from the vein was a fine scarlet. The circulation was then very languid’.1 Wij denken nu dat Hunter de effecten waarnam van vaatverwijding tijdens flauwvallen. In 1932 introduceerde Thomas Lewis de term ‘vasovagaal’; daarmee benadrukte hij dat bij de vasovagale reactie zowel de bloedvaten (‘vaso’) als het hart (‘vagaal’) betrokken zijn.2
In dit artikel bespreken wij de vasovagale respons als een reflex die bij de mens onder uiteenlopende omstandigheden tot expressie kan komen. Daarbij gaan wij in op de huidige…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties