Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

De niet-scrotale testis: huidige standpunten van de Werkgroep Kinderurologie van de Nederlandse Vereniging voor Urologie

Opinie
R.P.E. de Gier
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1606-9
Abstract
Abstract
Sluiten
The non-scrotal testes: current standpoints from the Paediatric Urology Workgroup of the Dutch Urological Association.

- Recently, in the Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (Dutch Journal of Medicine), three papers expressing with conflicting opinions on the management of primary and acquired non-scrotal testes (NST) in boys were published. In this paper, the Paediatric Urology Workgroup of the Dutch Urological Association summarizes its current recommendations on treatment strategies for this condition:

- Primary NST is best treated with early orchiopexia at age > 6 months.

- Therefore, boys with NST should be referred as early as the age > 6 months.

- Boys with non-palpable NST should always be referred for analysis regardless of their age.

- The best treatment for acquired NST is less clear than that for primary NST. However, the fact that recent studies show a diminished risk for testicular cancer if orchiopexia is performed before puberty, is a strong argument to not postpone orchiopexia until puberty or later, even if a significant proportion of these testes will descend around puberty. In addition, it has not been proven that the non-scrotal position, of an acquired NST for a number of years, has no deleterious effects on the testis and its later fertility potential. The above-mentioned recommendations are in agreement with the recently published ‘Nordic consensus on treatment of undescended testes’.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1606-9

Eerder dit jaar verschenen in dit tijdschrift drie artikelen gewijd aan de niet-scrotale testis (NST).1-3 Ze hebben tot veel discussie geleid binnen de Werkgroep Kinderurologie (WGKU) van de Nederlandse Vereniging voor Urologie (NVU), hetgeen resulteerde in dit commentaar. Vooral de artikelen van HiraSing en Van Leerdam en van Hack et al. bevatten een aantal stellingen die aanvechtbaar zijn en die niet overeenkomen met recente literatuur over het onderwerp.1 2

te veel orchidopexieën in nederland?

HiraSing en Van Leerdam en Hack et al. stellen dat in Nederland te veel orchidopexieën worden verricht. Zij laten echter na om naar verklaringen voor het hoge cijfer te zoeken en vermelden slechts dat er veel orchidopexieën ten onrechte zouden worden verricht.1 2 Toch is er een aantal redenen te noemen voor het hoge aantal verrichte orchidopexieën.

- Hack et al. gaan bij de berekening van het aantal verwachte orchidopexieën uit van een…

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 29 2008

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1606-9
Vakgebied
Chirurgie
Kindergeneeskunde
Urologie
Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Urologie, Huispost 659, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Contact Hr.drs.R.P.E.de Gier, kinderuroloog (r.degier@uro.umcn.nl)

Verantwoording

Namens de Werkgroep Kinderurologie van de Nederlandse Vereniging voor Urologie, waarvan de leden aan het einde van dit artikel worden vermeld.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Alkmaar, september 2008,

Collega De Gier (2008:1606-9) stelt dat prepuberale orchidopexie (ORP) geïndiceerd is bij de verworven niet-scrotale testis (NST). Naar onze mening dient men hierbij echter zeer terughoudend te zijn. In 1986 is de consensus ‘Beleid bij de niet-scrotale testis’ opgesteld in samenwerking met de Nederlandse Vereniging voor Urologie. Hierbij is afgesproken om geen behandeling in te stellen in geval van een later niet in het scrotum gelegen testis wanneer deze bij de geboorte of in de eerste levensjaren ingedaald is geweest.1 Behandeling wordt eventueel pas ingesteld bij een puberteitstadium P3G3. Daarnaast is nooit aangetoond dat prepuberale ORP gunstig is voor de latere fertiliteit. Uit eigen onderzoek blijkt dat bij 51&percnt; van prepuberaal geopereerde verworven NST’s het volume achterblijft.2 Inmiddels is duidelijk dat 57-76&percnt; van de verworven vormen spontaan indaalt in de puberteit, waarbij het testisvolume binnen de normale spreiding valt.3 4 Bovendien hebben Chilvers et al. aangetoond dat vroege (< 9 jaar) versus late (≥ 9 jaar) operatie in de leeftijd van 4-14 jaar geen effect heeft op de toekomstige fertiliteit.5 Tot slot kan ORP tot iatrogene schade op de lange termijn leiden.6

Ons voorlopige behandeladvies blijft derhalve onverminderd van kracht. Wel zijn wij ons er terdege van bewust dat het hier, door het ontbreken van voldoende longitudinale follow-upgegevens, een voorlopig behandeladvies betreft. Longitudinaal prospectief onderzoek is noodzakelijk, waarbij samenwerking tussen de verschillende vakgebieden onontbeerlijk is. Het opzetten van een nationaal testiscentrum vanwaaruit behandeling, follow-up en onderzoek van jongens met een NST gecoördineerd worden, zou een aanzet hiertoe kunnen zijn.

W.W.M. Hack
K. Sijstermans
L.M. van der Voort-Doedens
R.W. Meijer
H.A. Heij
H.A. Delemarre-van de Waal
F.H. Pierik
Literatuur

  1. Muinck Keizer-Schrama SMPF de. Consensus beleid bij de niet in het scrotum gelegen testis. [LITREF JAARGANG="1987" PAGINA="1817-21"]Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1817-21.[/LITREF]

  2. Meijer RW, Hack WWM. Acquired undescended testis. Ch 5.2. Adverse effect of orchidopexy on long-term testicular growth in acquired undescended testis &lsqb;proefschrift&rsqb;? Amsterdam: Vrije Universiteit; 2005. p. 128-34.

  3. Eijsbouts SW, Muinck Keizer-Schrama SM de, Hazebroek FW. Further evidence for spontaneous descent of acquired undescended testes. J Urol. 2007;178(4 Pt 2):1726-9.

  4. Hack WWM, Meijer RW, Voort-Doedens LM van der, Bos SD, Haasnoot K. Natural course of acquired undescended testis in boys. Br J Surg. 2003;90:728-31.

  5. Chilvers C, Dudley NE, Gough MH, Jackson MB, Pike MC. Undescended testis: the effect of treatment on subsequent risk of subfertility and malignancy. J Pediatr Surg. 1986;21:691-6.

  6. Docimo SG. The results of surgical therapy for cryptorchidism: a literature review and analysis. J Urol. 1995;154:1148-52.

R.P.E.
de Gier

Nijmegen, september 2008,

Collegae Hack et al. wijken met hun standpunt over het te volgen beleid bij een verworven NST volledig af van alle recente richtlijnen over NST. Hun belangrijkste argument is dat een deel van de verworven NST’s vóór de puberteit alsnog indaalt, maar zij kunnen de in het becommentarieerde artikel aangevoerde argumenten voor prepuberale orchidopexie niet inhoudelijk weerleggen. Het argument dat orchidopexie vóór de leeftijd van 9 jaar niet beter zou zijn dan daarna is ook weinig overtuigend, omdat deze bij voorkeur al veel jonger uitgevoerd wordt. Mijns inziens heeft men, ook uit medicolegale overwegingen, veel sterkere argumenten nodig om internationaal aanvaarde richtlijnen naast zich neer te leggen dan Hack et al. nu aanvoeren. De redenen dat longitudinaal onderzoek moeilijk uitvoerbaar is, zijn eveneens in het becommentarieerde artikel uiteengezet: onderzoek dat nu zou starten, geeft pas over 25 jaar resultaten, en de noodzakelijke randomisatie levert onoverkomelijke bezwaren op. De werkgroep Kinderurologie handhaaft dus onverkort het advies om ook een verworven NST operatief te behandelen.

R.P.E. de Gier