De kwaliteitsborging van het Nederlandse gezondheidsonderzoek

Opinie
E. Borst-Eilers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1994;138:1844-5

De kwaliteit van het nederlandse gezondheidsonderzoek

Slecht wetenschappelijk onderzoek is weggegooid geld en geld weggooien kunnen wij ons in Nederland niet meer permitteren. Daarover bestaat geen verschil van mening, wel over de beste manier om de kwaliteit van onderzoek te garanderen. De bewindslieden van Onderwijs en Wetenschappen en Volksgezondheid vroegen daarover in 1988 een advies aan de Raad voor Gezondheidsonderzoek (RGO). Een jaar later bracht de RGO dat advies uit, onder de titel ‘Kwaliteitsbewaking in het gezondheidsonderzoek’.1

De RGO pleitte voor één systeem van kwaliteitsbeoordeling voor het gehele onderzoeksveld. Dat systeem zou moeten bestaan uit periodieke visitaties (om de 5 à 7 jaar) van alle instellingen die zich met onderzoeksmanagement bezighouden: onderzoeksinstituten, financierende instanties, medische faculteiten en academische ziekenhuizen.

De Raad zag het visitatiesysteem vooral als een managementinstrument voor de leiding van de instelling. Medewerking aan visitaties zou voorwaarde moeten zijn voor het blijven ontvangen van onderzoeksgeld. Het oordeel…

Auteursinformatie

Gezondheidsraad, Postbus 90517, 2509 LM Den Haag.

Mw.prof.dr.E.Borst-Eilers, vice-voorzitter.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties