De klinische diagnose van acute diverticulitis

Opinie
Marja A. Boermeester
Jaap Stoker
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:A2848
Abstract

Jarenlang is er niets veranderd op het gebied van diagnostiek en behandeling van acute diverticulitis. Het beleid kabbelde voort op veel dogma’s en weinig evidence, wat vreemd is bij een zo veel voorkomend ziektebeeld. Zo blijkt in de literatuur weinig bewijs te zijn voor effectiviteit van antibiotica bij milde diverticulitis.1 Toch zijn er veel buitenlandse richtlijnen die antibiotica als standaardbehandeling bestempelen.2-4 Ook voor het vasten in de acute fase of - ter voorkoming van een recidief - een vezelrijk dieet erna, is geen enkel solide bewijs. De Nederlandse richtlijn over acute diverticulitis wordt eind dit jaar in concept afgerond en zal wat onderbouwing betreft zijn gestoeld op de nieuwste inzichten.

Recent is beweging gekomen in het onderzoek naar de diagnostiek en behandeling van acute diverticulitis. Met subsidie van ZonMW heeft het Nederlandse 3D (‘Dutch Diverticular Disease’)-consortium 3 nieuwe, gerandomiseerde trials gestart naar de behandeling van diverticulitis.5 Zo…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Amsterdam.

Afd. Chirurgie: dr. M.A. Boermeester, gastro-intestinaal chirurg en klinisch epidemioloog.

Afd. Radiologie: prof.dr. J. Stoker, abdominaal radioloog.

Contact dr. M.A. Boermeester (m.a.boermeester@amc.uva.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: dr. M.A. Boermeester en prof.dr. J. Stoker ontvingen subsidie van het ZonMw-programma Doelmatigheidsonderzoek voor de OPTIMA studie.
Aanvaard op 7 oktober 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties