De hormonale behandeling van het prostaatcarcinoom: oude verworvenheden en nieuwe perspectieven

Klinische praktijk
F.M.J. Debruyne
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:768-71

Zie ook de artikelen op bl. 766 en 787.

De incidentie van het prostaatcarcinoom in Nederland is circa 35 nieuwe gevallen per jaar per 100.000 mannen. Dit betekent dat jaarlijks bij ongeveer 2500 mannen de diagnose prostaatcarcinoom wordt gesteld. Ongeveer 1700 patiënten sterven per jaar aan prostaatcarcinoom. Na longkanker betekent dit, samen met kanker van de dikke darm, de tweede doodsoorzaak door kwaadaardige aandoeningen bij de man.1 Het prostaatcarcinoom is dus een belangwekkende maligne aandoening.

Het hoge sterftecijfer is terug te voeren op het feit dat na diagnose slechts bij 25 van de patiënten curatieve therapie kan worden ingesteld.2 De overige 75 wordt palliatief behandeld. Hormonale behandeling wordt sinds jaren als ‘standaard’-palliatie toegepast. De Voogt beschreef in dit tijdschrift in 1980 de werkingswijze en de voor- en nadelen van hormonale therapie.3 Recente ontwikkelingen hebben echter nieuwe therapeutische mogelijkheden naar voren gebracht. Een bespreking van de huidige…

Auteursinformatie

Sint Radboudziekenhuis, afd. Urologie, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Prof.dr.F.M.J.Debruyne, uroloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties