De globalisering van medisch onderwijs

With reference to a recently published research article on the applicability and effectiveness of problem-based learning (PBL) in non-Western medical schools, this commentary explores the assumption that a set of shared values is the common denominator of the globalisation of medical education. The use and effectiveness of PBL are not isolated from the cultural and social structural context in which it is applied; critical differences in values and in views on education underlie what educators and students perceive to be effective locally. The globalisation of medical education is more than the import of instructional designs, and includes Western models of social organisation that require deep reflection and adaptation for success; hence, instead of spreading models for medical education across the globe, more effort should be put into the support of ‘home-grown’ equivalents and alternatives.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Westerse landen hebben met het hoger onderwijs tenminste 3 ambities: (a) meer studenten werven; (b) concurreren op internationale markten; (c) zonder sociaal-culturele of etnische belemmeringen toegankelijk zijn voor iedereen. Globalisering wordt gezien als een antwoord op deze ambities, omdat – in de woorden van de Amerikaanse publicist Thomas L. Friedman – dit zal leiden tot een gelijkere en meer open wereld.1 Globalisering is een weinig afgebakend verschijnsel, echter met grote gevolgen, niet alleen voor de economie en de wereldpolitiek, maar voor vrijwel ieder aspect van het dagelijkse leven.2 In rap tempo is globalisering daarmee het voertuig geworden van een uniforme en transnationale levensstijl waaraan mensen zich, soms tegen hun wil, moeten aanpassen.3 Geldt dit ook voor de globalisering van het medisch onderwijs?