De diagnostische accuratesse van de anticitrullinebepaling voor het vaststellen van reumatoïde artritis door de huisarts

To determine whether assessment of antibodies directed against citrullin provides additional value in the diagnosis of rheumatoid arthritis (RA) in general practice.

Design

Retrospective.

Methods

In a 6-month period in 2004 (May-December), all sera sent to our laboratory for assessment of rheumatoid factor (RF-IgM), were also analysed for the presence of antibodies directed against citrullinated fibrinogen (anti-citrullin). We analysed 691 sera sent in by general practitioners using a homemade assay. To determine the disease classification, general practitioners were asked to provide information pertaining to the American College of Rheumatology disease classification criteria. The response was 97.6. For patients who were referred to a rheumatologist in the last 2 years (December 2004-December 2006), the diagnosis of the rheumatologist was also considered in the analysis.

Results

A total of 28 patients (4) were diagnosed with rheumatoid arthritis. Only 25 of these patients were positive for anti-citrullin, and only 25 were positive for RF-IgM. These 2 groups only partially overlapped. The positive and negative predictive values of anti-citrullin were 36 and 96, respectively.

Conclusion

The presence of anti-citrullin provided no additional value compared to rheumatoid factor in classifying RA in a general practice population.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:91-5

Samenvatting

Doel

Vaststellen of het meten van antistoffen tegen citrulline toegevoegde waarde heeft bij het stellen van de diagnose ‘reumatoïde artritis’ (‘RA’) in de huisartsenpraktijk.

Opzet

Retrospectief.

Methoden

Gedurende een halfjaar (mei-december 2004) werden alle sera die naar het laboratorium waren ingezonden voor een reumafactorbepaling (RF-IgM) ook onderzocht op de aanwezigheid van antistoffen die binden aan gecitrullineerd fibrinogeen (anticitrulline). Met behulp van deze zelf ontwikkelde test werden in totaal 691 sera van huisartspatiënten gemeten. Om de classificerende diagnose van deze personen te achterhalen, werden de huisartsen benaderd om informatie te verstrekken over hun patiënten met betrekking tot de criteria van het American College of Rheumatology. De respons was 97,6. Indien de patiënt de afgelopen twee jaar (december 2004-december 2006) werd verwezen naar een reumatoloog, was diens diagnose echter meegenomen in de analyse.

Resultaten

In totaal kon de classificerende diagnose ‘RA’ bij 28 huisartspatiënten (4) worden gesteld. Bij slechts 25 van de bijbehorende sera werd anticitrulline aangetoond. Ook RF-IgM werd in slechts 25 van de sera aangetoond. Deze twee groepen overlapten elkaar slechts gedeeltelijk. De bijbehorende positief en negatief voorspellende waarden van anticitrulline waren respectievelijk 36 en 96.

Conclusie

Het aantonen van anticitrulline had geen toegevoegde waarde ten opzichte van de reumafactorbepaling voor de diagnostiek van RA in de huisartsenpraktijk.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:91-5