De bij toeval gevonden bijniertumor: incidentaloom van de bijnier

Klinische praktijk
A. Hermus
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1994;138:1701-5

Tot 15 jaar geleden was het niet eenvoudig afwijkingen van de bijnieren zichtbaar te maken. Sindsdien hebben nieuwe beeldvormende technieken, zoals echografie, computer- en kernspinresonantie-tomografie (respectievelijk CT en MRI) het mogelijk gemaakt de bijnieren op niet-invasieve wijze te visualiseren. De frequente toepassing van deze technieken heeft echter ook een nieuwe ziekte-eenheid geïntroduceerd: de toevallig ontdekte bijniertumor, ook wel genaamd het incidentaloom van de bijnier. Hieronder wordt verstaan een vergroting van een of beide bijnieren, ontdekt tijdens toepassing van genoemde diagnostische technieken bij een patiënt bij wie bij aanvraag van het onderzoek geen aandoeningen van de bijnier(en) werden vermoed.

Incidentie en differentiaaldiagnose

Bij 0,5-1,3 van ale CT-onderzoeken van de bovenbui wordt bij toeval een bijniertumor gevonden.1-5 Het is dus geen zeldzaam fenomeen. Voor het bepalen van het therapeutische beleid is het van belang inzicht te hebben in het vóórkomen van bijnieradenomen en -carcinomen en van andere aandoeningen, die zich kunnen…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Endocriene Ziekten, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Dr.A.Hermus, internist-endocrinoloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties