Dames en Heren,
Een chronisch loopoor (otorroe) is een veelvoorkomend probleem, maar berust zelden op de lekkage van liquor cerebrospinalis door een schedelbasisdefect. De liquorlekkage zorgt voor een vochtig milieu, waardoor een bacteriële superinfectie kan optreden. Dit kan atypische klachten geven, zoals purulente otorroe. Hierdoor wordt de diagnose soms pas laat gesteld en kunnen ernstige complicaties optreden. In dit artikel onderstrepen wij aan de hand van 3 casussen het belang van tijdige diagnostiek en behandeling.
Patiënt A, een 25-jarige vrouw met een BMI van 19 kg/m2, had sinds 3 jaar een chronisch loopoor aan de rechter zijde dat gepaard ging met progressief gehoorverlies. Ook had zij meerdere malen een trommelvliesreconstructie en een sanerende ooroperatie (mastoïdectomie) ondergaan.
Bij lichamelijk onderzoek zagen wij in het rechter oor een centrale trommelvliesperforatie met purulent secreet. Bij audiometrie werd een conductief gehoorverlies aan het rechter oor vastgesteld, met een gemiddeld gehoorverlies van 53 dB (gemeten frequenties: 0,5, 1, 2 en 4 kHz). Links was het gehoor niet afwijkend. Omdat de oorkweek positief was voor Staphylococcus aureus, behandelden wij patiënte enige tijd met verschillende topicale antibiotica, maar zonder het gewenste resultaat. Vanwege de persisterende klachten bepaalden wij de concentratie van β-‘trace’-eiwit (‘BTP’), oftewel prostaglandine-D-synthase, in het oorvocht. De BTP-concentratie was verhoogd, wat bewees dat het om liquor ging (otoliquorroe). Op een CT-scan werd een kleine focale onderbreking (2,2…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties