In Nederland mag een arts een patiënt uit zijn ondraaglijk en uitzichtloos lijden verlossen, mits de patiënt vrijwillig en weloverwogen daarom verzoekt. De arts moet dan wel zes zorgvuldigheidseisen in acht nemen, maar twee daarvan, het verzoek en het lijden, zijn de belangrijkste. Het zijn ook deze twee die in de praktijk de meeste problemen geven. Over het verzoek heeft de rijksoverheid in samenwerking met Artsenfederatie KNMG onlangs een handreiking gepubliceerd,1 maar er bestaat geen handreiking voor de beoordeling van ondraaglijk lijden, en toch zijn de aan deze eis verbonden moeilijkheden net zo groot, zo niet groter. Wat ‘vrijwillig’ betekent weten we wel zo ongeveer, maar wat lijden precies is weten we nauwelijks, laat staan hoe artsen de ondraaglijkheid ervan kunnen bepalen. In de praktijk hanteren zij dan ook hun eigen maatstaven om het lijden te beoordelen en kunnen patiënten die naar eigen zeggen ondraaglijk lijden zich in de…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties