Nederland telt momenteel ongeveer 900.000 mensen die een uitkering wegens arbeidsongeschiktheid ontvangen: 13 van de beroepsbevolking. Sinds 1986 groeit het aantal arbeidsongeschikten weer sterk. Twee derde van alle gezondheidskundige verklaringen betreft loco-motore of psychische klachten. Sociaal-economisch is arbeidsongeschiktheid gekenmerkt door toetreding van voornamelijk slecht of eenzijdig geschoolde en oudere werknemers.
Arbeidsongeschiktheid is een vorm van medicalisering van problemen in de relatie mens-arbeid. De baten daarvan zijn waarschijnlijk een goede volksgezondheid, een relatief lage medische consumptie, een grote produktiviteit per werknemer en een opmerkelijke arbeidsrust. Een onmiskenbare schaduwzijde vormen hoge collectieve lasten, een achterblijvende deelneming in de arbeid en sociale marginalisering van specifieke bevolkingsgroepen.
De nederlandse arbeidsongeschiktheidsregeling
Nederland kent een in de geïndustrialiseerde wereld unieke sociale regeling bij arbeidsongeschiktheid. Wie wegens gezondheidsklachten buiten staat blijft zijn werk te hervatten, ontvangt één jaar lang een uitkering, die meestal gelijk is aan het loon. Daarna geldt als criterium, wat de economische waarde van…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties