Anthrax door moedwillige besmetting

- Anthrax is a zoonosis which is particularly prevalent in cattle, goats and sheep and is caused by Bacillus anthracis, a Gram-positive spore forming aerobic microorganism. The endospores can survive outside of the body for many decades.

- The natural form of anthrax has a cutaneous, pulmonary and intestinal form. The pulmonary form can be rapidly fatal but is difficult to recognise due to an initially non-specific, flu-like clinical picture.

- As a result of spores being inhaled, a mediastinal lymphadenitis arises from which a systemic disease develops with a violent toxaemia, damage to the vascular endothelium, oedema, internal haemorrhages and circulatory collapse.

- Anthrax is diagnosed by demonstrating the presence of the bacteria in the cutaneous abnormality, in blood or another sterile body component such as cerebrospinal fluid, by means of a direct preparation, immunofluorescence or surface antigens, molecular diagnostics with PCR, or by means of culturing.

- B. anthracis is sensitive to quinolones, clindamycin and tetracyclines, and often to penicillin.

- Although naturally acquired cutaneous anthrax can be effectively treated with a short antibiotic cure, it is nevertheless advised in the USA to complete the full 60-day cure and to regard the cutaneous manifestation as a telltale sign of possible respiratory exposure.

- Anthrax is not transmitted from one person to another.

Samenvatting

- Anthrax is een zoönose die vooral bij runderen, geiten en schapen voorkomt en wordt veroorzaakt door Bacillus anthracis, een Gram-positief sporenvormend aëroob micro-organisme. De endosporen kunnen vele tientallen jaren buiten het lichaam overleven.

- Natuurlijke anthrax heeft een cutane, een pulmonale en een intestinale vorm. De pulmonale vorm verloopt snel fataal, maar is moeilijk te onderkennen door een aanvankelijk aspecifiek griepachtig beeld.

- Door inhalatie van sporen ontstaat een mediastinale lymfadenitis vanwaaruit systemische ziekte zich ontwikkelt met een heftige toxinemie, beschadiging van bloedvatendotheel, oedeem, inwendige bloedingen en circulatoire collaps.

- Anthrax wordt gediagnosticeerd door het aantonen van de bacterie in de huidafwijking, in bloed of een ander steriel lichaamscompartiment zoals liquor, door middel van een direct preparaat, immuunfluorescentie op kapselantigenen, moleculaire diagnostiek met polymerasekettingreactie, of door kweek.

- B. anthracis is gevoelig voor chinolonen, clindamycine en tetracyclinen, en meestal voor penicilline.

- Ofschoon natuurlijk-verkregen cutane anthrax met een korte kuur effectief is te behandelen, wordt in de VS geadviseerd om toch de totale 60 dagen vol te maken, en de huidmanifestatie als verklikkerteken van mogelijke respiratoire blootstelling op te vatten.

- Anthrax wordt niet van mens op mens overgedragen.