Aanbieding: Innovatieve heupkoppen met Bulgaars keurmerk!

Hoe konden de metaal-op-metaal(MOM)-heupprothesen hun weg naar de patiënt vinden terwijl zij zo overduidelijk gebreken vertoonden? Marc Nieuwenhuijse (A8652) bespreekt in een helder commentaar hoe veranderingen aan bestaande implantaten zonder enige vorm van gedegen onderzoek EU-breed kunnen worden goedgekeurd via geheime rapporten van commerciële bedrijfjes uit iedere lidstaat. Dat het hier gaat om een bureaucratisch ritueel zonder het waarborgen van de patiëntveiligheid werd aangetoond door de BMJ, die de gewraakte MOM-heupprothese opnieuw kreeg goedgekeurd en door het consumentenprogramma Radar dat een mandarijnennetje gecertificeerd wist te krijgen als bekkenbodemmatje.

Het lijkt me daarmee kristalhelder dat deze procedure moet worden aangescherpt. Het probleem is dat de politieke wil hiervoor ontbreekt. Hierbij kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat commerciële belangen prevaleren boven de patiëntveiligheid. Dat is ook niet zo gek als je weet dat de medische implantaten vallen onder de verantwoordelijkheid van de eurocommissaris voor de interne markt, industrie en ondernemingen. Symptomatisch voor het primaat van de markt is dat direct na installatie van de nieuwe Europese Commissie een aantal restricties werd opgeheven ten aanzien van relaties die wetenschappelijke adviseurs mogen onderhouden met de industrie waarover zij adviseren.

Tijdens haar mondelinge examen stelde de nieuwe eurocommissaris Bienkowska de Europarlementariërs gerust. Haar persoonlijke ervaring had haar geleerd dat zij absoluut ‘lobby proof’ is. Verder vindt zij dat de veiligheid via postmarketing surveillance voldoende gegarandeerd is. Ze gaf daarom aan dat er terecht niet gereguleerd is bij de beruchte PIP-implantaten. Zij vergeet blijkbaar dat de postmarketingfase de ‘in-patient-fase’ is en dat je met prachtige innovatieve elastische staven in je rug toch echt ernstig gehandicapt raakt en met een modern stentje echt een herseninfarct krijgt, en dat die door een surveillancesysteem echt niet genezen worden.

We hebben dus niet veel aan Europa, maar dat is ook helemaal niet nodig. Het gaat hier namelijk over modificaties van bewezen effectieve hulpmiddelen. Met de ouderwetse modelletjes maakt u misschien geen indruk op uw collega’s, patiënten of tv-presentatoren, maar decennia aan klinische ervaring zorgen ervoor dat u precies weet wat u in uw patiënt stopt. We zijn allemaal geneigd om te denken dat nieuw toch beter moet zijn, maar het ‘low hanging fruit’ is inmiddels echt wel weg. Mocht u mij niet geloven lees dan het artikel van Nieuwenhuijse waarin hij laat zien dat moderne knie-implantaten vaker juist slechter zijn. Als u desondanks aan de slag wilt met iets nieuws, doe dat dan in onderzoeksverband, idealiter gefaciliteerd door uw wetenschappelijke vereniging. Vraag u vooral ook af waarom u dit nu doet, want we zijn helaas niet allemaal zo lobby proof als onze eurocommissaris.