Samenvatting
- Bloedplaatjesaggregatieremmers, ook wel trombocytenaggregatieremmers (TAR’s) genoemd, worden voorgeschreven ter preventie van secundaire cardiovasculaire events (CVE) na endovasculaire revascularisatie (dotterbehandeling).
- TAR’s zijn niet bij alle patiënten even effectief. ‘High on-treatment platelet reactivity’ (HTPR), het fenomeen dat de bloedplaatjesactivatiestatus hoog is ondanks TAR-gebruik, geeft een hoog risico op secundaire CVE.
- Bloedplaatjesfunctietesten (PFT’s) worden gebruikt om HTPR te diagnosticeren. Er zijn diverse testen, waarvan lichttransmissie-aggregometrie (LTA) als gouden standaard gezien wordt. Sommige testen zijn alleen geschikt om het effect van een bepaalde categorie TAR’s te meten.
- Onderzoek naar de bruikbaarheid van PFT’s om de behandeling met TAR’s te optimaliseren heeft nog geen eenduidige conclusies opgeleverd.
- Op dit moment is er nog geen plaats voor routinematige toepassing van PFT’s in de klinische praktijk. Bij de behandeling van bepaalde categorieën patiënten met trombo-embolisch vaatlijden, bijvoorbeeld degenen met nierfalen of een niertransplantatie in de voorgeschiedenis, kunnen PFT’s wel overwogen worden.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Online verschenen op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1700
Vakgebied
Reacties