Zwangerschappen na levertransplantatie in Groningen: gunstig beloop voor moeder en kind

Analysing the course and outcome of pregnancies in liver transplant recipients.

Design

Retrospective and descriptive.

Method

Since 1979 liver transplantations have been performed in the University Hospital Groningen, the Netherlands. Seven female patients conceived 12 times after transplantation. These pregnancies were managed by a team of liver transplantation specialists and obstetricians. Hypertensive disorders, foetal growth, liver function tests and infective disorders were monitored specially. The course and outcome of the pregnancies were determined.

Results

The incidence of complications was much lower than in published patient series. The differences in premature deliveries (9 versus 40) and caesarean births (18 versus 57) are largely explained by the difference of incidence of hypertensive disorders (18 versus 35). One woman developed a liver function disorder during pregnancy (9 versus 38). In the long term the function of the donor liver appeared not to be disturbed; this finding is in accordance with data from other reports. Ten of the 12 pregnancies resulted in the birth of a healthy child. All children were born in good condition and all of them were alive at the completion of the study (minimal follow-up: 10 months).

Conclusion

After liver transplantation there is no need to advise against pregnancy.

Samenvatting

Doel

Analyseren van beloop en resultaat van zwangerschappen bij patiënten die een levertransplantatie ondergingen.

Opzet

Retrospectief statusonderzoek.

Methode

Sinds 1979 worden in het Academisch Ziekenhuis Groningen levertransplantaties verricht. Van de behandelde patiënten maakten 7 vrouwen 12 zwangerschappen door. Deze zwangerschappen werden begeleid door een team van internisten en gynaecologen waarbij bijzondere aandacht werd besteed aan het opsporen van hypertensieve aandoeningen, foetale groeivertraging, leverfunctiestoornissen en infectieziekten. Beloop en resultaat van de zwangerschappen werden geïnventariseerd.

Resultaten

De incidentie van complicaties was veel lager dan bij patiëntengroepen beschreven in de literatuur. De verschillen in partus praematurus (9 versus 40) en toepassing van sectio caesarea (18 versus 57) waren grotendeels te verklaren door het verschil in voorkomen van hypertensieve aandoeningen (18 versus 35). Bij 1 zwangere trad een leverfunctiestoornis op (9 versus 38). Op de lange termijn waren er geen aanwijzingen voor disfunctioneren van de donorlever; deze bevinding komt overeen met de literatuurgegevens. Van de 12 zwangerschappen resulteerden er 10 in de geboorte van een gezond kind. Alle kinderen werden in goede conditie geboren en aan het einde van de onderzoeksperiode in leven (minimale follow-upduur: 10 maanden).