Ziekten van de bedrading: determineren van polyneuropathie

Klinische praktijk
J.H.J. Wokke
N.C. Notermans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:2321-4
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2327 en 2342.

Dames en Heren,

Door middel van zenuwvezels kunnen wij via de huid contact met de omgeving houden, bewegingen voelen en die uitvoeren. De cellichamen van die zenuwvezels, de neuronen, liggen goed beschermd in of nabij het ruggenmerg. Het is een opmerkelijke mijlpaal in de ontwikkeling van het leven dat deze betrekkelijk kleine structuren met een diameter ter grootte van maximaal 120 mm uitlopers, axonen, onderhouden, welke tot 30.000 maal langer kunnen zijn. Dat ziekten van die zenuwvezels of hun neuronen, polyneuropathieën, in eerste instantie vaak uitgaan van de langste axonen, laat zich raden.

Polyneuropathie bestaat echter niet als één ziekte, maar kan beschouwd worden als een groep van aandoeningen met enerzijds verschillende verschijningsvormen en anderzijds vele oorzaken. Voor dit dilemma ziet de neuroloog zich geplaatst bij patiënten met klachten welke zijn terug te voeren op aandoeningen van perifere zenuwen, ‘de…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Neurologie, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Prof.dr.J.H.J.Wokke en mw.dr.N.C.Notermans, neurologen.

Contact prof.dr.J.H.J.Wokke

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties