Verschillende visies van huisartsen en reumatologen op de zorg voor patiënten met reumatoïde artritis

To make an inventory of the opinions about professional duties and of the cooperation of general practitioners (GPs) and rheumatologists in the care of patients with rheumatoid arthritis (RA), after the publication of the standard ‘Rheumatoid arthritis’ issued by the Dutch College of General Practitioners in 1994.

Design

Descriptive.

Setting

Maastricht University, the Netherlands.

Method

Information was collected by means of a written questionnaire submitted to a random sample of 500 GPs and all 148 (assistant) rheumatologists in the Netherlands, and by means of focus group interviews with GPs, rheumatologists and RA patients. This information focused on the opinion of both groups of professionals on their professional duties in diagnosis and management of RA, existing models of cooperation, the satisfaction with mutual consultations, experienced problems and possibilities to improve cooperation.

Results

Substantial differences existed between both groups of professionals in their views on the duties of the GP and the rheumatologist respectively, in the care of RA patients. GPs tended to an expectative policy in cases of suspected or even diagnosed RA, whereas rheumatologists preferred early referral. Hardly any cooperation model was found with agreements committed to paper on the mutual duties regarding RA patients.

Conclusion

Inadequate mutual contacts and inadequate insight of both parties into each other's abilities appeared to be major problems impeding improvement of the mutual communication. Both groups recognized the need to improve the mutual cooperation.

Samenvatting

Doel

Inventariseren van de taakopvattingen en samenwerking tussen huisartsen en reumatologen in de zorg voor patiënten met reumatoïde artritis (RA) na het verschijnen van de NHG-standaard ‘Reumatoïde artritis’ in 1994.

Opzet

Descriptief.

Plaats

Universiteit Maastricht.

Methode

Met behulp van een schriftelijke enquête onder een steekproef van 500 huisartsen en onder alle 148 (assistent)reumatologen in Nederland en van focusgroepsinterviews met huisartsen, reumatologen en RA-patiënten werden gegevens verzameld. Deze betroffen de opvattingen van beide groepen beroepsbeoefenaren over hun beider rol in de diagnostiek en de therapie van RA, bestaande samenwerkingsmodellen, de tevredenheid over de onderlinge contacten en ervaren knelpunten in en mogelijkheden tot verbetering van de samenwerking.

Resultaten

Er bestonden grote verschillen tussen beide beroepsgroepen in visie op de taak van de huisarts en de reumatoloog in de zorg voor RA-patiënten. Huisartsen waren meer geneigd af te wachten bij vermoede en ook na gediagnosticeerde RA, terwijl reumatologen eerder verwijzing van patiënten nodig achtten. Er bestonden nauwelijks samenwerkingsmodellen met schriftelijk vastgelegde afspraken over de wederzijdse taak ten aanzien van deze groep patiënten.

Conclusie

Gebrek aan wederzijds contact en inzicht in elkaars deskundigheid leken belangrijke knelpunten die verbetering van de onderlinge communicatie in de weg stonden. Beide beroepsgroepen onderkenden de noodzaak van verbetering van de onderlinge samenwerking.