Toenemende ongelijkheid in de zorg door splitsing van medische indicaties en financiële verantwoordelijkheid

- Guidelines for clinical practice have as their primary aim to improve that practice. However, the increasing flow of medical technology threatens to exhaust the financial reserves. There is now an undeniable conflict between what can be done and what can be paid for. This leads to a conflict between the responsibility of the caregiver for the individual patient and for society. Either available care is denied or health insurance is ruined. This inevitably leads to increasing inequality: only the better off can afford a therapy which is effective but not efficient. The individuals right to health care can never entirely be reconciled with the societal imperative for a more just distribution of financial resources. Guidelines which are a result of a bargain between all stakeholders are therefore more just: they are a compromise between the rights of the individual and those of the society. The legal status of guidelines should be reinforced.

Zie ook het artikel op bl. 1662.

De medische zorg verschilt sterk van ziekenhuis tot ziekenhuis en van arts tot arts, terwijl de stand der wetenschap toch overal dezelfde is. Richtlijnen en standaarden worden daarom meer en meer een leidraad voor de medische praktijk. Richtlijnen hebben als voornaamste oogmerk het verbeteren van de klinische praktijk en brengen daartoe de beschikbare kennis over indicaties en werkzaamheid van behandelingen bijeen. Ze beogen tenminste de niet-werkzame therapieën te weren en de werkzame therapieën aan te moedigen.

Sinds kort worden er ook economische doelstellingen meegewogen in richtlijnen. Therapieën kunnen wel werkzaam zijn, maar zijn, gezien de verwachte baten, soms erg kostbaar. Daarnaast groeien de medische mogelijkheden sneller dan de beschikbare budgetten. In zijn recente (concept)richtlijnen over cholesterolverlaging en hypertensie voerde het Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO (CBO) heel expliciet kosten-effectiviteitanalysen op.1-3 De Nederlandse huisartsen nemen deze richtlijnen grotendeels over in hun standaarden…