Simpel onderbinden beter dan instulpen van de appendixstomp; een prospectief gerandomiseerd onderzoek

To compare two methods of treatment of the appendix stump after appendectomy for acute appendicitis.

Design

A prospective randomised trial of 134 consecutive appendectomies in which the appendix stump was either simply ligated or ligated and doubly invaginated.

Setting

Department of General Surgery, St Joseph Hospital, Veldhoven, the Netherlands.

Patients and methods

During a period of 15 months all patients in whom an appendectomy for acute appendicitis was performed were allocated at random to the two groups. The following data were recorded: age, sex, histological diagnosis, hospital stay and occurrence of complications. All patients were followed until 6 months after the operation. The data were analysed statistically with the chi-square-test and the Mann-Whitney test. P < 0.05 was considered significant.

Results

The appendix stump was ligated in 79 patients and invaginated in 55. Both groups were similar with respect to age, sex, degree of appendiceal inflammation, antibiotic treatment and hospital stay. There were significantly more wound infections in the ‘invagination’ group (p = 0.017). The other complications showed no statistical intergroup difference.

Conclusion

Simple ligation facilitates and shortens appendectomy. It is a safe procedure, preventing deformation of the caecal wall and possibly reducing the risk of postoperative ileus due to adhesions. We therefore recommend simple ligation as the standard procedure at appendectomy.

Samenvatting

Doel

Vergelijken van 2 methoden van appendixstompbehandeling na appendectomie wegens appendicitis acuta.

Opzet

Een prospectief gerandomiseerd onderzoek waarbij gedurende de periode 1 september 1989-1 december 1990 bij alle patiënten die een appendectomie ondergingen de appendixstomp verzorgd werd met een simpele onderbinding dan wel een onderbinding en dubbele instulping.

Plaats

Afdeling Algemene Chirurgie van het St. Joseph Ziekenhuis in Veldhoven.

Patiënten en methoden

Gedurende de onderzoeksperiode werd bij 134 patiënten de appendixstomp volgens een lotnummer op één van de beide manieren verzorgd. De operatietechniek was verder gelijk in beide groepen. Alleen de operateur was op de hoogte van het type stompbehandeling. Van alle patiënten werden de volgende gegevens verzameld: leeftijd, geslacht, histologische diagnose, opnameduur en het optreden van complicaties. Bij alle patiënten bedroeg de follow-up-duur minimaal 6 maanden. De gegevens werden statistisch bewerkt met behulp van de χ²-toets en de Mann-Whitney-toets.

Resultaten

Bij 79 patiënten werd de stomp alleen onderbonden en bij 55 onderbonden en ingestulpt. Het betrof 74 mannen en 60 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 25 (4-90) jaar. De beide groepen waren vergelijkbaar wat betreft leeftijd, geslacht, antibioticagebruik, wondbehandeling, diagnose en opnameduur. Het aantal infectieuze complicaties bedroeg in totaal 4. Wondcomplicaties traden significant vaker op in de ‘instulpen’-groep (p = 0,017). Wat betreft overige complicaties werden geen significante verschillen gevonden tussen de 2 groepen.

Conclusie

Simpel onderbinden van de appendixstomp heeft de voorkeur boven onderbinden en instulpen gezien de eenvoudigheid van de techniek, de verkorte operatieduur, het minder optreden van wondcomplicaties en het feit dat het coecum niet gedeformeerd wordt, wat later bij eventueel röntgenonderzoek het onterechte vermoeden van een neoplasma voorkomt.