Selectieve darmdecontaminatie (SDD) als methode ter preventie van infecties bij langdurig beademde patiënten werd in 1984 door Stoutenbeek geïntroduceerd op de intensive-care(IC)-afdeling.1 Thans is SDD waarschijnlijk de meest bekritiseerde en misschien daarom wel de best bestudeerde interventie in de IC-geneeskunde. Ook in dit tijdschrift is er in het verleden herhaaldelijk en op kritische wijze aandacht aan besteed.2-5 De discussie tussen voor- en tegenstanders van SDD spitst zich toe op vier punten: het effect van SDD op infecties, de invloed van SDD op sterfte, de selectie van tegen antibiotica resistente micro-organismen en de kosteneffectiviteit. De recente publicatie van de resultaten van de door de Cochrane Collaboration verrichte SDD-meta-analyse in British Medical Journal (BMJ) is aanleiding opnieuw aandacht te vragen voor SDD. Deze meta-analyse (33 gerandomiseerde onderzoeken, 5727 patiënten) toont aan dat bij IC-patiënten, die op de juiste wijze SDD kregen toegediend, de morbiditeit en de sterfte op…
Selectieve darmdecontaminatie voorkomt sterfte bij intensive-carepatiënten
Aanvaard op
Online verschenen op
Ned Tijdschr Geneeskd. 1999;143:602-6
Reacties