Er is groeiende aandacht voor postacute infectiesyndromen, zoals postcovid. Maar wat is het verschil met reguliere restklachten na een infectie? Hoe stel je de juiste diagnose? En wat zijn behandelmogelijkheden?
Mensen die een infectie hebben doorgemaakt kunnen soms langdurige klachten en beperkingen ervaren. Die klachten en beperkingen worden samengevat in de algemene term ‘postacuut infectiesyndroom’ (PAIS). Ondanks overeenkomsten in symptomen en impact op het dagelijks functioneren, verschillen de syndromen onderling in aanleiding (het uitlokkende micro-organisme) en beloop. Ook de behandelmogelijkheden kunnen variëren per syndroom. Postcovid staat momenteel het meest in de belangstelling als voorbeeld van een PAIS, maar het fenomeen zelf is niet nieuw. Ook na infecties met bijvoorbeeld het Epstein-Barr-virus (EBV), Borrelia burgdorferi, Coxiella burnetii of na sepsis komen langdurige klachten frequent voor (tabel).1-3 Biologisch gezien is het aannemelijk dat influenza ook kan leiden tot een PAIS, maar het wetenschappelijk bewijs hiervoor is beperkt.4,5
De groeiende aandacht voor PAIS leidt tot fundamentele vragen in de klinische praktijk; wanneer is er sprake van een ‘syndroom’ en wanneer van restklachten na infectie? Wat weten we over de ontstaanswijze…
Reacties