Parkeerverbod in de geneeskunde

Yvo Smulders
Yvo Smulders
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2023;167:B2130

artikel

Een van de vele charmes van de geneeskunde is dat het o zo vaak net even anders zit dan je dacht. En dat ‘anders’ is doorgaans niet eenvoudiger, maar juist genuanceerder, of domweg ingewikkelder.

Deze week veel artikelen met ‘net even anders dan je dacht’. Denk je dat weinig eten altijd het meest in het oog springende teken is van een anorexia nervosa? Nee, je moet zeker ook op deze aandoening bedacht zijn als iemand heel veel sport (D6823).

‘Leuk, al die nieuwe inzichten, maar ook vermoeiend’

Denk je dat een beetje extra vitamine D bij alle 50-plussers wonderen doet wat betreft het fractuurrisico? Wel, gemíddeld doet vitamine-D-suppletie daarbij helemaal nul-komma-nul (D7185 en D7208).

En als ik één ding zeker wist, dan was het wel dat de ziekte van Whipple ongelooflijk zeldzaam is. Totdat een paar reumatologen verder keken dan hun neus lang was en in relatief korte tijd zomaar vijf gevallen vonden bij patiënten met seronegatieve artritis (D6697).

Tot slot was een ander stukje geparkeerde kennis van mij de etiologie van acute pancreatitis. ‘Een derde is alcohol, een derde galstenen en de rest idiopathisch’, hoor ik mijn leermeester nog zeggen. Dat was niet helemaal fout, maar zeker ook niet helemaal goed; auto-immuniteit is een oorzaak van pancreatitis om gedegen rekening mee te houden (D6683).

Het zijn allemaal duveltjes uit doosjes, dingen die net even anders zijn dan je altijd dacht. Het maakt de geneeskunde leuk, maar soms ook vermoeiend. Telkens als je denkt: deze kennis kan ik voorlopig wel parkeren, blijkt het weer net even anders te zitten. In de hele geneeskunde geldt eigenlijk een parkeerverbod en iedereen weet hoe frustrerend het is ergens rond te rijden en nergens een plekje te hebben om even tot rust te komen, je ogen te kunnen sluiten. Vanuit die optiek moeten dokters misschien, net als bouwvakkers, in aanmerking komen voor dispensatie op de oplopende pensioenleeftijd. Of is het andersom en houdt het feit dat wij telkens opnieuw uitgedaagd worden ons ‘alive and kicking’? Ik weet het niet, het is wellicht een mix: alive, kicking en altijd een beetje vermoeid.

Auteursinformatie

Contact Yvo Smulders (y.smulders@ntvg.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties